یـا دِ تِـه ؟
یـا دِ تـِه :
یـه شـب تـوُ بـا رون...
مـن و تـو کـنـا ر کـا رون.
تـوُ- یــِه عـا لَـمِـه غـریـبـه
هـمـه تـوُ فـاز مـا, حِـیـرون.
یــِه شـبِ طـلـا یی دا شـتـیـم.
چِـه بُـرو بـیـا یی دا شـتـیـم.
د وتـا یی غـرق تـوَهـُم :
تـوُی آسـمـون هـفـتـم...
بی خـیـا ل حـرف مـرد م.
رفـتـیـم اونـوَر, زیـر نـَخـلا :
یــِه, حـا ل تـا زه گـرفـتـیـم.
اومـَدیـم ایـنـوَر ِ بـا زا ر...
خـودِ مـونـو؛ بـا بَـقـیـه -
یــِه جـور؛ انـدا زه, گـرفـتـیـم.
ا ز تـَمـوم جـَوونـا شـون :
لـیـلی هـا و مَجـنـونـا شـون...
وقـتـی هـیـچی کـم ؛ نـد ا شـتـیـم.
سَـر رو دوش هـم ؛ گُـذ ا شـتـیـم.
د ا د, زد یـم ؛ اون وَرشـیـم مـا :
خـدا یی ؛؛ آخـَرشـیـم مـا.