شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان
شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان

پست ثابت

          

ناصر علی اکبرسلطان

( از دفترشعـر نیما یی ) - 231 -

    داغ زخـم


 بـد ور ا ز تـا بـش شـبـتـا ب:

 مـیـمـیـرد دِ لــم...

 د رخـا لی شـبـهـا.


 پـرنـده مـیـپـرد :

 از شـا خِـه ی شـعـرم.

 اگـریک بـرکـه مـا نـد د ور-

 ازغـوغـا ی لـک لـک هـا.


 عـذابـم مـیـدهـد :

 هـرسـاق گـردوی تـنـومـنـد ی...

 کـه بـر سـیـنـه نـَدا رد !

 داغ زخـم تـیـر آ رَش را.


 وحـِس ایـنکـه یک تـا لـا ب :

 بـی مـاهـی سـت.

 غـم تـلـخی :

 بـدِ ل مـیـریـزد ا َنـد وه سـاهـش را.

 هـیـاهـوی نـفـسگـیـریسـت

 د ر کـنـد وی احـسـا سَـم.


  

( از دفترشعـر کودک و نوجوا ن ) - 230 -

                      آرزو


 ایکـا ش, مـن هـم        پـروانـه, بـود م

 تـاچـشـمـه ی نـور       پـر مـیگـشـود م


 ایکـا ش ؛ مـیـشـد        مـا نـنـد بـا را ن

 صـد نـغـمـه ریـزم.        د ر جـویـبـا ران


 ای کـا ش, مـیـشـد        ما نـنـد خـورشیـد

 د ر, قـلـبِ ؛ د ا نـه       بـنـشـا نـم, امـیـد


 پـُربـودَ م, ایکـا ش       مِــثــل, قـنــا ری

 از نـغـمـه ؛ هـا یـی       شــا د و بَـهـاری

 

 ایـکـا ش ؛ مـیـشــد      هـمچون پـرسـتـو

 پـیـکِ ؛ بـهــا را ن       بـا شـم بـهـرسـو

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 229-

   سـیـب مـمـنـوعـه


 تــو- بـرای مـن

 چـون سـیـب مـمـنـوعـه 

---- رویـا یی بـود ی...

--- دسـت نـیـا فـتـنی.


 ومَـن :

- بجـا ی سـتـیـز بــا, بــا د و بـا را ن. 

 وخـرا ش شـب و پـنجـره...

 

 خـود و تـرا :

 بـه طّـبـیـعـَت وا گـزا ردَ م.

 فـا صِـلِـه هـا را, نـیـزهـم.


 تـا پـژواکِ تـمـنـا هـای بـومی.

 و نـیـا زهـای بی قـرا رَم ...

 چُـنـا ن اوج گـیـرنـد.

 فـاصـلـه هـا را.


 کـه تـسخـیـر کـنـنـد :

 هـمـه ی وجـودَ ت را.


 اکـنـون چـون سـیـبی دسـتـرس :

 درضـیـا فـتی سـبـز...

 بـا,هـَمـیـم.

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 228-

   تـنـهـا پـا یـیـز


 وقـتی ؛ بهـا ر را , خـنـد یـد ی :

 پـرسـتـوهـا :

 کـوچی زود هـنـگـا م را...

 بـه چـلـِه نِـشـسـتـنـد.

 

 زمـیـن :

 خـسـتـه ا ز آنهـمـه, تـکـرار...

 د رفـرایـنـد یک, د گـرد یـسـی -

 پـوسـت ا نـدا خـت.

 

 پـَروانـه هـا :

د رجُـلجَـتـای مـعـراجی مُـقـد َس...

دِ ل , بـِه آ تـش ؛ د ا د نـد.


 و کهکـشـا نهـا :

 بَـر چـراغـا نی ضـیـا فـتی بـزرگ...

 گـرد ن, نهـا د نـد.


 تـنـهـا, پـا یـیز مـا نـد :

 بـُغـضی , سـرخـوردِه... 

 کـه د ر مـقـیـا سی شـرور-

 اُتـراق کـرده بـود.



 

 

( از دفترشعـر نیما یی ) -227 -

   نـا تـمـا م


-- د ر جـا د ه ای:

-- کـه نـه ا ز جـنـس رفـتـن اسـت.

 مـن ... !!

 پـای لـنگِ قــدَ مهـا ی هـجـرتـم.


-- وا مـا نـده :

 د رخـم یک راه بی عـبـور.


 هـا ن ... ای سـتـیـغ سـبـز؟

- ای بـیـشـه زار فـرا گـیـر بـا لـهـا ؟


 مـن بـی تــو! نـا تـمـا مَـم و...

 بـیگـا نـه بـا بـلـوغ.

 مـن , بی تــو, بـا دِ هَـرزه ی ...

 بُـن بـَسـت هـا ی د ور.


-- ایـن بی تـو را :

-- بـه نگـاهـت,, نگـا هــدا ر.

 

 مـن بی تـو:

 نـا تـمـا مَـم و تـصـویـرسـا یـه ا َم .

 د ر, ا ِمـتـد ا دِ تـمـا شـای یک حُـضـور

 ایـن نـا تـمـا م را...

 بـه تـمـا مـت , تـمـا م کـن.   


  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 226 -

   نـا فِ زمـا ن


 اگـرچـه چـهـره ی پـیـری :

 نـَمـای نـاخـوشـا یـنـدی سـت...

 ا ز بـا ر سَـفـربـسـتـن.


-- و بـیـم ا ز مـرگ ... خـواهـد بُـرد :

-- مـا را تــا جـنـون گـاهـی.

 و هـَر شـوری :

 بـدشـتِ شـورش دِ لـشـوره , مـیـمـیـرد.

 

 ولـی د سـتـا ن مـن :

 بـا وَر نِـمـیـد ا رَنـد...

 فُـرصـت, رفـتـه, ا ز دَ سـتـم.


 طـنـیـن بـیکـرا نـم :

 بــَرنـمـیـتـا بـَد...

 مـن سـیـا ل , بـَـرخـا ک سـیـَه وَصـلـَم.


 کـه مـن :

 بـا هـسـتـه ی هـسـتی...

 و بـا, نـا فِ زمـا ن چـِفـتـَم.


 و بـَر آ نـَم :

 کـه د ر ابـعـا دِ نـا مـیـرای شـعـر نـا ب.

-- مـا نـد ن را, بـیـا مـوزَم.


( از دفترشعـر کودک و نوجوان) - 225 -

   کـتـا ب


 شـبـی مـیگـفـت, بـا بـا

 جهـان وهـرچـه دراوسـت

 خـدا وَ نـد ؛ آ فـریـد ه.

 تمـام عـا لـم ا زا وسـت 

                                        بـه او گـفـتـم پـدَ رجـا ن

                                        ازآنچـه د َر زمیـن اسـت

                                        وَ یــا , د ر آ سـمـا نـهـا

                                        چـه چـیـزی بهـتـریـن اسـت

 و رفـتـم, خـنـده بـر لـب

 کـنـا رش چـون نِـشـسـتـم

 پــد ر؛  بـا  مـهـربـا نی

 کِـتـا بـی د ا د , د َسـتـم

                                        بـمـن گـفـت ایـن کـتـا ب اسـت

                                        کـه خوب وبهـتـریـن اسـت

                                        ا گـر د ر آ سـمـا نـهـا ...

                                        و یــا روی زمـیـن اسـت.


( از دفترشعـر نیما یی ) - 224 -

      گـرُیـزی نـیـسـت


 د َریـن دِ لـشـوره هـا :

 آشـوب و بَـلـوا...

 یـکـد َم ا ز پــا دَ ر نـمـیـا یـد.


 ونـقـش تـسـمِـه هـا :

 ازگُـرُدِه ی رنجـور رویــاهـا...

 نـِمی اُ فـتـد.

 

 اگـرچـه :

 د َرشـتـا بِ هـرعُـقـا بِ تـیـز پَـروازی

 دِ رَنگی , نـیـسـت.


 ا ز آنـسـو :

 غـُروبِ گـرگ خـیـزکـیـنـه هـا هـم...

 ازپَـلـیـدی ؛ وا نـمی مـا نـَد.

 

 گُـرُیـزی نـیـسـت... مـا را !!

 بـَر نـمی تـا بَـنـد -

 کـرکـس هـا.


 کـه مــا ؛ نـا می بـُلـنـد آوازه. د ر:

 ا ورا ق ِتـا ریخـیـم.


  

 

( از دفتر شعـر سـپـیـد) - 223 -

   شـعـر و شـاعـر


 شـعـر... 

- د ر, ا یـن خـرا بخـا نـه :  

 د َستـا ویـزی سـت !

 گـنگ وبی بضـاعـت.


 و شـاعـر:

 دسـتـفـروشـی , د وره گـرد...

 بـا کـولـبـا ر هـَرز.


 چـنـا نکـه, گـویی :

 د ر جَـذ ر و مـَـدِ ذهـن...

 بخـود ویـرانی رسـیـده ایـم.


 امـا ا ز سـویی ... جـنگـل :

 آکـنـده از...

 جـوانـه هـا یی سـت. نــو!

 

 و بَـذ ر و خـا ک :

 د رسَـرهـوای ِتــا ک.

 

 آفـتـا ب :

چـا ووش مـزا رع سـبـز...

 ورویـا یی مـا نـوس, د ر د سـتـرس.  

 

  

 

( از دفترشعـر نیما یی) - 222 -

   شـعـر سـپـیـد


 نـمـیـد ا نـم :

 تـبَـر بـود ن, سِـزا وا ر اسـت...

 یـا ریـشـه !


 وچـون شـا خـه :

 شِکـفـتـن, بـا یـد م - یـا سـوخـتـن؟

  

 از چـیـسـت : گـاهی...

 از شکـوهی سـبـز, سـرشـا رم !

 زمـا نی غـرق د ر-

-- سـرسـا م ا ُوهـا مَـم.


 هـمـیـن بـهـتـر:

 کـه چـون شـا ل ظـریـفی...

-- بـا فـتـه ا ز مـِـه.


 بـه گِـردِ گـَردَ ن شـعـری بیـا ویـزم :

 و بــا,  شـعـرسـپـیـد ی,

 د رمَـسـیـر ا یـن شـبِ تـا ریک,

 فـا نـوسی بـیـَفـروزَم.

   

   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 221 -

   کـدام سـَمـت؟


 چگـونـه درمـن چکـیـده ای ؟

 ازشکـا ف کـدام فـاصـلـه؟

 از رخـنـه ی کـدامـیـن صخـره

 کـدام سـنگ.


 ایـنـجـا :

 هـزار, وسـوسـه بـا مـن...

 هـزارشک.

 

 درتـنِـش هـای بـومیَ ات :

 رو, بکـدام سـمـت :

 بـا یـد بـا یـسـتـم.


 کـدامـیـن ایـل را, کـوچ کـنـم؟

 تـا وَل شـوم...

- زخـم کـدام؟ -

 چـا دُ ر سـیـاه - را.

 

 و د رکـبـودی تـلـخ کـدام فـصـل؟

- هـدفِ کـدامـیـن جـوخـِه ام.

 طـعـمـه ی کـُد ا م...

 کـَرکـَس پـیـر؟؟

     

( از د فتر شعـر کو دک و نو جو ا ن) - 220 -

   زمـسـتـا ن


 هـوا سـرد اسـت وسـوزان        زمـسـتـا ن-

 نـه د یگـر,مـا نـده بــاغـی        نه بـسـتـا ن

 

 گـریـزان بـا د, ا َزیـن سـو        بـه سـویـی

 نـه گـل مـا نـده. نـه رنگی         نـه بــویـی

 

 چـرا؟ بی بـرگ و بی بـا ر        د رخـت اسـت 

 هُـجـوم سـوز و... سـرمــا        چـه سـخـت اسـت


 چه شـد مـرغ خـوش آهـنگ      نـــو ا یـش؟

 نـمی پـیچـد . بـه هـر بـاغ        صـد ا یــش.


 کِـنـا ر - کــوچــه  بــاغـی        رسـیــد م.

 پَـیـا مـی  پُـشـتِ د یـوا ر!        شــنـیـدَ م.


 نـسـیـمـی؛ مُـژدِه مـیـد ا د        بـه یـا را ن

 کـه د رراهَ سـت ونـزد یک       بـَهــا را ن.           

  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 219 -

   شـعـلـه مـی بَـنـد م


-- مـن, بُـلـنـدای شکـوفـا یی را :

 مـی سـپـا رم, بـه دِ رخـت.

 وبـه مـاهـیـَت وآیـیـن حـیـا ت.


 وخـود از:

 پـُشـتِ چـَپـَرهـا ی گـل نـرگـس مَـسـت...

 پـُـرفـریـا د نـیـا ز-

 بـتـو, خـواهـم پـیـوسـت.


 وگـرانـبـا ری رویـیـد ن را :

 مـیـسـپـا رم , بـزمـیـن...

و بـه نـقـش و صـفـت بـومی خـا ک.


 ود ر آنـسـوی تـبِ وسـوسـه هـا :

 هـرچـه کـه هـسـت...

 از تـمـنـا, لـَبـریـز-

 بِـتـوخـواهـم پـیـوسـت.


 ای شُکـوفـا یی و رویـش :

 تـوکـه د ر ذا تِ زمـا ن...

 داری, دَ سـت.


 د ر شـب عـا طـفـه هـا :

 خـرمـن ِ جـا ذِ بِـه هـا را... هـرجـا -

 شـعـلـه مـیـبَـنـد م و...

 آزاد و رهـا !!


  بـتـوخـواهـم پـیـوسـت.

  

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 218 -

   جـوانـه , بـَـرسـنگ


 ا زایـن سـیـاهـچـا لـه :

 وَزِشِ ِ انـرژی مـثـبـت...

 غـریـب نـیـسـت.؟؟؟؟؟


 د ر ضَـجـِه ی بـذ رهـای, نـا بـا روَر:

 چگـونـه اسـت؟ 


 آسـمـا ن , آبی تـراز هـمـیـشـه هـا سـت.

 زمـا ن, نـفـس مـیکـشـد.

 زمـیـن, بـوی خـورشـیـد مـیـد هـد.

 

-- وا ُفـق شکـفـتـن ؛؛؛ د ر ا َبـعـا د یـسـت :

 کـه بــا گـفـتـن واژه ی بَهـا ر...

 سـنگ ؛ د رلـیـوان آ ب جـوانـه مـیـزنـد !!

 

 ودهـلـیـز ا َذهـا ن مسـمـوم :

 بــر فـوران گـدازه هـای حـیـا ت...

 مـیکـوشـنـد.   

 

 

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 217 -

   دغـدغـه هـای شـب


- د ر ا ِنـبـِسـا طِ خـَلـَعی فـرا گـیـر:

-- کـه اکـنـون - را اِ نکـا رمـیکـنـد...

 چگـونـه سـرکـنـم؟

 د ر خـنـده هـای بـا د.

 

 وقـتی پـرنـد گـا ن :

 ا ز شـاخ و بـرگِ خـیـا لـم...

 پــَر کـشـیـده ا َنـد.


 حَـتـا :

 شـرا ره ای خـُرد هـَم :

 دغـدغـه هـای شـب را -

 کـورسـویـی , نـمیـشـود.


 وبـرای زیـسـتـن :

- بـا یـد ا ز مـرگ ؛ یـا ری جـُسـت.

 

 بـا وَرکـنـیـم :

 فـرو پـا شـی هـرآغـا ز, را...

 وقـتی :

د ر د َسـتـرس نـقـطـه هـای پـا یـا نـنـد.


     

( از دفترشعـر نیما یی ) - 216 -

   ولـی , اَمـا

                                              بـرای : شـهـرزاد - دُخـتـرم

 مـن, ایـنـجـا :

 روی نـرم بـسـتـر آ بـَـم.

 مــن ایـنجـا :

-- سـمـت پـَروا ز خـیـا ل و...

 مـسـتـی نــا بـَم.


 د ر, ا نـفـا س خــُد ا یـا ن :

 یکـقـد م , آ نـسـوی رویـا هـا...

-- سـوا رهـودج سـیـمـیـن مـَهـتـا بــم.


 ولـی , اَمــا :

 چـه حـا لَ سـت ایـن.؟؟


 چگـونــه ؟

 د رچـنـیـن , اَ نـد ا زه ای...

 د رگـیـرو... بـیـتـا بـم.؟ 


 خـدا را, سـا یـه هـا,؟

 پـیـرا نِـه سَـر, آ یــا ؟ 

 هـوای عـا شـقی بــا مـن.


  

( از دفترشعـر کودک و نوجو ا ن ) - 215 -

   تـفـنگ !


 تـفـنگـم؟ 

            نـَزَن, گـنجـشگ هـا را ...  کـه جـو جـِه

            درون  لـا نـه , د ارنـد

            بـرای جـوجـه هـاشـان ...  بــه مـنـقـا ر

            غـذا و دا نـه , دا رنـد

 تـفـنگـم؟

            کـبـوتـر را, مـیـا زا ر ...  کـه زیبا سـت

            نـوای بَـق - بَـقـویـش

            سـرود زنـدگـانی سـت ...  مــبــا د ا ...

            بـِمـیـرد, د ر گـلـویـش

 تـفـنگـم؟

            پـَرسـتـوهـای  زیـبـا - ...  پـیـا م  ا ز -

            هـوایـی  تـا زه  دارنـد

            نـزن بـَربـا لِـشـان تـیر ...  کـه , آ نـهـا

            نـشـا نـی از بـهـا رنـد

 تـفـنگـم؟

            صـدای هـر فِـشـنگـت. ...  زَمــا نـی...

            دَهَـد شـا دی بـه جـانـم

            کـه تـیـر بی  ا مـا نـت ...   نِـشـیـنـد...

            بـه  قـلـب دشـمـنـا نـم. 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 214 -

   تـرانـه ی تـا ریک   


 د ر شـبـا نـه هـا یی کـه, غـم :

 سـا یـه مـی گـسـتـرَد :

 بـر غـزلـواره هـای مـن.


 سـتـا ره ای دور وغـریـب :

 درچـشـمـا ن تــو...

 بخـواب مـیـرود.


 و شـعـر:

  د ر, وجـودِ مـن جـا ریـسـت.


 دلـتـنگ ا ز ایـنکـه... خـود !

 تـرانـه ای نـا سُـروده ام.   

 بـتـو, پـنـاه مـیـبـرم.


 هـنگـام کـه مـن :

 دور ازخـود...

 د رامـتـدا دِ دِلـتـنگـیهـا ـ !

 بـرخـاطـرات سـوخـتـه, پـرسـه مـیـزنـم.


--- ایـن تـرانـه ی تـا ریک را :

 د رنجـوایـی غـمـنـا ک...

 تــو, زمـزمِـه کـن. 

  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 213 -

   هـوای تــا زه


 بخـود گـفـتم هـوایـی نــو

 ا زآنـسـوی زمـا ن بـا یـد.

 کـه مـن, د ر مـن...

 بـپـا خـیـزد.

-- وا ز خـا کـم بـَرانگـیـزد.


 ورفـتـم بی تــو بـود ن را :

 بـیـا مـوزم.


- مـیـا ن تـوده ای ا ز, مـِه

 نگـاهـم :

 ا ز تـمـا شـای تــو مـیـآ مـد.


- مـرا ا ِنکـا ر کـرد...

 ا ز سـا یـه ام, رَد شــُد.

 ومــن :

 مـبـهـوت و گـم, د ر خـویـش...

 دانـسـتـم !

 

 هـوای گـم شـده , د رمـن - تـویـی...

 مـن د ر تــو مـیـرویـم.


 تــو مـیـبـا یـد, بـپـا خـیـزی :

- وا زخـا کـم, بـَرانگـیـزی.

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 212 -

   نـقـا شـی روی دیـوار


 جـهـتِ  رَدِ  پـاهـا, کجـا سـت؟

 بکـدام سـو؟

 

 هـنگـا م کـه زن و مـرد :

 شـا نـه بـِه شـا نـه...

 تـمـام قــَد.


 درخـیـا بـا ن, بـه نـَمـا ز:

 مـی ایـسـتـنـد.!


 آیـا ؟ طـنـز تـلخ ِانـسـا نهـا یی سـت :

 مُـعـلـَغ 

 یــا گـریـسـتـن... بـه آیـنـده اسـت.


 یــا.. نـه !!

 رویــداد یـسـت, بی نـام : 

 درمـرگِ خـنـده هـا.


 شـا یــد هـم :

 بــَر د یـوا ر تـا ریکی هـا...

 آفـتـا ب را... نـقـا شی مـیکـنـنـد.


  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 211 -

   فـقـط بـِنشـیـن


 د ریـن, بـیـدادِ - دِ لـتـنگـی

 چـرا؟ ایـنگـونـه بـا تـرد یـد :

-- مـیکـا وی مـرا؟

 بـنشـیـن.


 مگـرنـه ؟

 مـَن هـمـا ن شـوریـده ی شـعـرم؟

 هـَمـا ن عـا شـق.

 هـَمـا ن مـسـتـم؟  

 

 اگـرخـا لی تـریـنم :

 چـون حُـبـا ب اکـنـون.

 وبی تـو حـسـرتی...

 تــا بـی نـهـا یـت هـیـچ.

 بـنـشـیـن.


 بـا ز خـواهـد بـُرد :

 چـشـمـا نـت,

---- بـبـاغ نـسـتـرن هـا مـا ن.

 فـقـط بـنـشـیـن.


 فـقـط بـنـشـیـن.


 

( از دفترشعـر کودک و نـو جو ان) - 210 -

      تـا سـتـا ره هـا


 کـودکی  فـقـیـر

 درجـنـوب شـهـر

 پـرسـه مـیـزنـد

 د رکـنـا ر نـهـر.

                                طـفـل  بـی گـنـاه.

                                بـا تـنـی  ظـعـیـف

                                مـیـکـشـد بـد وش

                                کـیـسـه ای کـثـیـف

 پـُـرزُبـا لـه اسـت 

 نـهـر فـا ضِـلـا ب.

 دسـتِ پـا ک اوسـت

 تـوی  مَـنـجـِلـا ب.

                                 تــا ؛ بـیــا وَرَد...

                                 رود پُــر خـروش 

                                 تِـکِـه ؛  پـا ره ای

                                 قـا بـل  فـروش !!

                        *****

 پـُـر شـَـوَد ؛ اگـر.

 کــولـه بــا ر ا و...

 خـوب بـوده ا سـت

 کـسـب و کــا ر او !

                                 ا ز  فـروش  آ ن.

                                 تـکـه پــا ره هـا !

                                 شـا د یـش رود...

                                 تــا ؛؛ سـتـا ره هـا




 

      

                  

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 209 -

   طـنـیـن سـبـز


 مـن او را, د یـده ام :

 از تـنگـنـای کـور یک لـبخـنـد...

 از بـیـد ا دِ شـوم یک دسـیـسـه !

 درشـبی ؛ خـا مـوش مـیـا مــد.


 مـن او را, د یـد ه ام :

 د ر, اِ نـتـهـای خـویـشـتـن جـا ری.

 مـن او را د یـده ام , آری.


 تـنـش خـسـتـه :

 لـبـش بـسـتـه...

 بـسـا ن بـرکـه ای آرام... حَـتـا !

 سـنگ هـم ـ گـویی ...

 بـه مـوجَـش... وا نـمـیـدارد.


 مـن او را دیـده ام ؛ اَمـا :

 چـنـا ن رودی ...

--- کـه د ور افـتـا ده از!

 غـوغـای طـغـیـا نـش.


-- و او را د یـده ام :

 بـی آن طـنـیـن سـبـز د ر, بــا زو...

 کـه گـل مـیکـا شـت,,,

                          د رآ تـش.

    

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 208 -

   و بـا یـد مـَـرگ


 د ربُـرشی از زمـا ن :

 بـایـد بـرخـیـزم از غـبـا ر...

 -- و ا ز ذهـن خـود بـزُد ا یَمَـت.

 چـون نـسـلی رو, بـه اِنقـِراض.


 حُـضـور تــو:

 بـَرفـی سـت, سـرد و سـنگـیـن...

 کـه روحَـم را, 

 اِشـغـا ل کـرده اسـت.


 بـایـد... فـرو ریـزَمَـت :

 از بـام آرزوهـا یـم.


 وپـا س بـدارم :

 اشگ هـا یی را, کـه بـا یـد...

 بــَر شـا د ی هـا یـم, نـِثـا رکـنـم.


 وبـا یـد مــرگ... بـمـیـرد :

 د ر زُلـا ل چِـشـمـه ی لـبخـنـد هـای مــن.

  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 207 -

   یـا دِ تِـه ؟


 یـا دِ تـِه :

 یـه شـب تـوُ  بـا رون...

 مـن و تـو کـنـا ر کـا رون.

 تـوُ- یــِه عـا لَـمِـه غـریـبـه

 هـمـه تـوُ فـاز مـا, حِـیـرون.


 یــِه شـبِ طـلـا یی دا شـتـیـم.

 چِـه بُـرو بـیـا یی دا شـتـیـم.


 د وتـا یی غـرق تـوَهـُم :

 تـوُی آسـمـون هـفـتـم...

 بی خـیـا ل حـرف مـرد م.


 رفـتـیـم اونـوَر, زیـر نـَخـلا :

 یــِه, حـا ل تـا زه گـرفـتـیـم.

 اومـَدیـم ایـنـوَر ِ بـا زا ر...

 خـودِ مـونـو؛ بـا بَـقـیـه -

 یــِه جـور؛ انـدا زه, گـرفـتـیـم.


 ا ز تـَمـوم جـَوونـا شـون :

 لـیـلی هـا و مَجـنـونـا شـون...

 وقـتـی هـیـچی کـم ؛ نـد ا شـتـیـم.

 سَـر رو دوش هـم ؛ گُـذ ا شـتـیـم.


 د ا د, زد یـم ؛ اون وَرشـیـم مـا :

 خـدا یی ؛؛ آخـَرشـیـم مـا. 

  

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 206 -

  صـدای پـای رَهگـذ را ن  


 د ر شـروع تــو:

 د ر ا ِنـتهـای ا دا مِـه ی خـود بـود م.


 رَدِ پـا یـت را :

 بـیگـدا ر بـه آب زد م.


 وا ِتـفـا ق اُفـتـا د م :

  د ر حَـنجـره ای...    

 کـه بی امـا ن, تـرا صـدا مـیـزنـد.


 وهـنـوز, پـای پـنجـره ای :

 کـه بـَـر کـوچـه ای خـا کی...

 بــا ز مـیـشـود.


 د رلحـن  د ورخـاطـرات تــو:

 اُتـراق کـرده ام.


 ومـیـنـوشـم :

 صـدای پـای رَهـگـذ را ن را...

 د ر ا ِمـتـدا دِ  شـا یـد هـا.

  

 

( از دفترشعـر کودک و نوجوان ) - 205 -

  کـوچ پـرسـتـوهـا


 یکشـب بـه خـا نـه

 وقـتی ؛؛ رسـیـد م.

 شـا دی بمـن گـفـت

 چـا دُ ر ؛ خـَریـد م.

                                بَـر چـا دُ رَش بـود

                                عـَکـس پـَـرسـتـو-

                                د رحـا ل  پـَـروا ز.

                                هـریک, بـهـَر سـو

 یک شـب پـدَرگـفـت

 پـا یـیـز شـد , بــا ز

 کــوچ ؛؛ پَــرَسـتـو.

 ا ز نــو شــد آغـا ز

                                 د ر پـیـش, دا رنـد

                                 راهِ ؛؛  سَـفَـر  را-

                                 راهِ  ... دِ را زی !

                                 پُــر ا ز خـطـر هــا

شـا د ی دِ لـش ریخت

 از حـرفِ  ,  بــا بــا.

 غـمگـیـن  و آ را م.-

 بــرخـا سـت, از جــا

                                 او... چـا دُ رَش را.

                                 تـا, کـرد و بـَردا شـت 

                                 بــا  مُـشـتی, ا َرزن

                                 د رگـنـجـه بُگـذا شـت 


( از دفترشعـر نیما یی) - 204 -

     مـا را , بـا ش


 حـضـور دِ شـنـه و آ تـش :

 کـه بـرگ وبـا ر هُـجـومی ...

 سـیـاه و نـزد یک ا سـت.


 وچـشـم خـیـره ی نـا بـا لِـغ َاش :

 اِشـا رتی سـت, مُجـا ز...

 بـه قـتـل عـام کـبـودِ کـبـوتـرا ن قـنـا ت.


 تَـَوا رُثـی سـت :

 پـُـرا ز کـیـنـه هـا, رَهـا یی را.


 نگـاهِ قـهـرو عـَبـوسَـش :

 خـُروش سـنگـپـا ره ی خَـشـم.

 تَـَوا رُثـی سـت, مُـداوم...

 حـضـورآ یـنـه را. 

 

 د َریـن, شـَبـا نـه و...

 گـرگِ کـمـیـن و...

-- د َره ی کـیـن...  مــا را بــا ش !!

 

 چـه مـاهـرانـه :

 د ر پـِی ِآبـشخـور و عـلـفـزا ریـم.

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 203 -

  آ رَش هـا


 د ر سکـوتهـا ی طـولـا نی ...

 نـفـس, نـفـس مـیـزد یـم.


 و د ر, زمـیـنی :

 بـدهکـا ر زمـا ن...

 قــد کـشـیـد یـم.


 امـا بـلـنـدا, از مـا - د ور بــود.

 و بـه اهـتـزا ز, د ر نـیـا مـد یـم.


 د رکـمـان کـشـیـده ی آ رَش هـا :

  نِـیـزه هـا یی, تـا دَ نـد ا ن -

 درتـنـه ی درخـتـا ن می نـشـسـت.


 ومـا, بَـرگ ا ز بَـرگِـمـا ن:

 تکـا ن نخـورد.


 خـورشـیـد یـا ن :

 کـه د ر سـیـاهـچـا لـه ی مـا...

 دَ فـن , مـیـشـد نـد !!

 از مـا, گـریخـتـنـد. 


 ومــا, د ر- ژرفـای سُـقـوطِ خـود...

 تـنـهـا, مـا نـد یـم.


  

( از دفترشعـر نیما یی) - 202 -

  سُخـَن بــا , آ تـش


 بـیـا , سـا قـی؟

 مُـنـوَرکـُن , شـبِ مـا را :

 کـه بــا یک جـُرعـه ا ز...

 آن بـا ده ی بی غـش.


 بـشـویـم ا َز بـسـیـطِ  زیـسـتـن:

 آلـود گی هـا را.


 بـَر آ نـم , تــا کـه بـا  د ریــا :

 سـر یک سـفـره بـنـشـیـنـم...

 و بــا , آ تـش سُخـن گـویـم.


 و د ر اعـمـا ق آیـیـنه !!

 د َری بــر خـویـش...

 بُگـشـا یـم. 

  

 بـیـا سـا قی :

کـه د ر اشـرافِ یک:

 اد راک بـا را نی...


 زسـیـمـای تهـَوُر, سـایـه هـای یـَا س :

 بـَـرگـیـرم.

 وچـشـم  نـا شکـیـبـا را...

 بـه بـاور هـا بـیـا رایـم. 


 بـیـا سـا قی؟؟؟؟


( از دفترشعـر سپید ) - 201 -

  بـیـد ا د گـسـتـری


 درقـلـمـرو تـرازوی  خـا کِـسـتـری :

 کـوبـه ی عِـد ا لـت...

 درهـوای سـنگـیـن  بـیـد ا د گـاه ـ

 عـد ا لـت را !! 

 سـر د َرگـم کـرد.


 و تـبَـرهـا :

 شـکـسـتـن را , بـه قـلـم هـا...

 سـپـرد نـد.


 مـا لـبـا خـتگـا ن بـی حـا شـیـه :

-- هـرچـه گـنـاهِ  صغـیـره و کـبـیـره را...

 بجـا ن , خـریـد نـد.


 وبـرای تـا زه واردهـا :

 بـیـد ا د گـسـتـری

-- د ر شعـاع ا ُفـق حـا د ثـه...

-- مـعـنـا پـیـدا کـرد. 

                                              کـوهـد شـت /  زمـسـتـا ن - 1394

 

( از دفترشعـر کودک و نو جوان) - 200 -

  قـرص نـا ن


 شـب شـد و بـا ز پــدَ ر.

 خـسـتـه ا َز راه رسـیـد

 نـور مـهـتـا بِ  رُخـش.

 بـرشـب خـا نـه  دَ مـیـد

                                      د ر نگـاهـش , گـل مـهـر

                                      خـنـده زَد چـون اَ لـمـا س

                                      خـا نـه شـد , خـرم از ا و

                                      مـثـل  بــاغ  گــل  یــا س

 نــورلـبـخـنـد  نـشـسـت

 بـَـر لـب  مــا د ر بــا ز

روشـن ازشـا دی ومـهـر

 شـَبـِمـا ن , شــد  آغـا ز

                                      بــا   ا ُمـیـد   و  لـبـخـنـد

                                      گـرم شــد خـا نـه ی سـرد

                                      سـُفـره ی   خــا لـی   را.

                                      قُــرص نــا نـی , پـُـرکـرد

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 199 -

  کـوچک شـد ن آسـمـا ن


 و د رآ تـشـی , کـه ا ز شـعـلـه ا ش :

 خـورشـیـد , زبـا نـه , مـی کـشـیـد.

 تـبخـیـر شـد یـم.

 

 چـون سکـوتی:
 د ر نـا گهـا نـی رَعـد.

 

 فُـرصـت نـبـود:

 تـا بـه بـا بـای مَـد رسِـه...

 بـرگـرد یـم.

 

 و بـپـرسـیـم :

 چگـونـه اسـت, کـه تــو... 

 کـوچک شـد ن آ سـمـا ن را 

 د یـده ای.

 ومــا... د ر کـلـا س , نـه ؟


 شـا یـد هـم مـعـلـم :

 مــا... 

 بـا زیگـوشـهـای سَـربهـوا را ـ

 بگـرد ش عـلـمی - وزش بــا د !!

 بُـردِه بـود.   

   



 


 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 198-

  نـفـسهـا ی بـومـی


 د ر اِ زد حـا م شـیـهـه ی اسـبـی :

 نـفـس زنـا ن... یک شـب.

 

 صـدای بی رَمَـقـم :

 ا ز تـهِ فـرامـوشـی...

 

-- سـوا ر گـمـشـده دَ ر :

-- خـا طـرا تِ زخـمی را...

 دوبـا رِه  نجـوا کـرد.


 ولـی چـه سـود.؟؟

 کـه د ر بـا رش غـمـی جـا ری.

-- شـرا ر وسـوسـه هـا...

-- مـرده بـود , د رمُـردا ب.


 و مـن مُـسـا فـر مُـردا بِ لحـظـه هـا بـود م.


 نگـاه خـسـتـه بـه د َر, مـیـنـواخـت :

 پـی د ر پـِی.


 طـنـیـن  نـد ا شـت :

 نـفـسهـا ی زنـده ی بـومی.

    

   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 197 -

  چـه یـوسـفـا نـه


 د ر لـحـظـه ی کـُنـد شـد ن  زمـا ن

 مـا خـود :

-- بـه تـنهـا یی خـویـش , دا مـن زد یـم.


 بـا وَر نـَدا شـتـیـم :

 کـه خـورشـیـد...

 بَـرسـیـاهـچـا لـه ی مـا, پـَر پـَر مـیـزنـد.

 

 وقـلـب ریـشـه : 

 د ر زردی پـا یـیـز مـیـطـپـد.

 

 مـا خـوا نـده  بـود یـم :

 آسـمـان, درهـیـچ , کـا سِـه ی آبـی...

 کـوچک نـمـیـشـود.

 اگـرچـه :

 بـا بـا ی مـَد رسِـه...

-- بـا ایـن کـلـا م , مـشـکـل دا شـت.


 د ر چـاهـتـریـن ؛ د َرمـا نـد گی :

 چـه یـوسـفـا نـه...

-- بـا , کـا روا نیـا ن, هـمـراه شـد یـم .  

  

   


 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 196 -

  پـشـتِ بـا را ن


 -- د ر ا َبعـا دِ چـا ووش حـوا و سـیـب :

 شـبـی :

- پـشـت بـا را ن و بـا د آ مَـدی.

 

 ودر بـاغی از:

 نـسـتـرن هـای خـیـس...

 بـه عـصـیـان رسـیـدی و...

 حـِس بـلـوغ.


 ازآغـا ز:

 دسـتـت, بـسـرشـاخـه هـا...

 مـیـرسـیـد.

- و راز اسـا طـیـرتـا ک و عـطـش !

 بـا تـو بـود.


 تـو تـقـد یـر را, خـط  زد ی :

 مـصـون ا َز:

 تـنِـشـهـای بـیـداد و دا د.

 

 پـُرازعـشـق وانگـیـزه مـیـا مَـدی.

 بــه د ور ا ز:

 شـبـیخـون دِ لگـیـر بــا د.

    

( از دفترشعـر کودک و نو جوان ) - 195 -

  کـِشـتی غـمگـیـن


 شـا دی ,  تـولـدَ ش  بــود.

 صـد هـد یـه پـیـش پـا یـش

 آورد ,  عـمِـه   شـبـنـم...

 یک کـشـتی  ا ز  بَـرا یـش

                                            آمـد  نِـشـسـت ,  شـا د ی

                                            یکـشـب ,  کـنـا ر  بـا بـا.

                                            مـیگـفـت  ,  کـشـتی  مـن

                                            عا لی سـت خـوب و زیـبا

 بــا ا یـنکـه بهـتـر ا ز صَـد.

مـاشـیـن و صـد قـطـا راسـت

 امــا  صِـد ا ی  بــوق َا ش.

 غمگـین وغـصـهِ د ا رَسـت

                                             بـا خـنـده گـفـت , بـا بـا...

                                            او. روی فـرش وقـا لی سـت  

                                            ا طـرا ف کـشـتی -- ا یـنجـا.

                                            ا ز رقـص مـوج خـا لی سـت 

 ا ز آب  و مـرغ  و مـاهـی.

 افـتـا ده, د ور و تـنهـا سـت

 شـا یـد , د لـش  گـرفـتـه .!

 د ر , آ رزوی د ریــا سـت.

                                 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 194 -

  اَسـرا رهـسـتی


-- کـسـوفی , ایـن چـنـیـن چـیـره :

 د َریـن گـسـتـرد گی مـا را...

 کـدامـیـن سـمـت, خـواهـد بـرد

 

- تـا ریکی : فـرا گـیـر اَ سـت و...

 د َسـت روشـنـا کـوتـاه.


 د ر ابهـا م را زی چـون تـولـد :

رویـش گــُل ازخـمـیـرخـا ک.

وهـسـتـی....


 ذهـن خـام بی تـد بـیـر مـا ا َنــد ک. 

 صَـدَ فـهـای نگـاه و درکِ مـا ن, خـا لی.

 وطـیـف جـلـوه ی اسـرا رـ سَـرشـا رنـد.


 مــا , د رعُـمـق شَک :

 زیـرفِـشـا رکـوهی از...

 ابهـا م , پـوسـیـد یـم.

 

 کــو؟ شـمـسی د ِگـر- د َسـتِ بـلـوغی :

--- تـا نـقـا ب, ا زچـهـره ی ا َسـرا ر...

 بـرگـیـریـم.  

     

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 193 -

  تـا ریـخ سـرخ


 شـبـی , زخمی !!

 پـُـراز رویـای سـرخـورده :

 حضـوری مـیـشـوم...

 رَهکـوره هـای بـا د را !


 شـا یـد, بـیـا بـم :

 رَدِ آن ؛ ا َرا بـه هـا یی را...

- کـه بـا ر ِا فـتخـا را تِ کُهـن را ـ

 جـا بجـا مـیکـرد.,!


 د رتـا ریـخ سـرخ  پـا یـمـردی هـا.


 مـن ِ تـا ریکِ بی روزن :

 چگـونـه؟ گـم شـد م... کِـی ؟

 درسـقـوط خـود.

 کـه مـیـدا نـد ؟؟؟


 د َریـن ؛ دهـلـیـزِ ِ بـی وا ژه :

 مـنِ ومـا را !!!

 کــه ؟؟ می یـا بـد.

 

 بـرگـرد یـم, شـب - زخـمـی سـت.

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 192 -

  گــل بـوسـه

 

 سـنگـیـن گـا م بـَر مـیـد ا شـت :

 و تـا ریک بـود... 

 مَـرثـیه ی سـپـیـده د َم.


 هـنگـا م کـه :

 بـه جـُلجـتـا یـش آ وَرد نـد.

 چـنـدِ شی کـبـود...

 بـرلـبـا نـش سـا یـه دا شـت.


 سُکـوتـش :

 مـعـصـومـیـت َا ش را...

 فـریـا د مـیکـشـیـد.

 نِـد ا یَـش, پـیـونـدِ بـا وَرهـا.


 وآ نگـاه کـه :

 گــل بـوسـه اش بـرطـنـا ب شِکـُفـت...


 سـُروشی :

 چـا ووش مـعـراجـش بـود.

 وخـُم هـا...

 درضـیـا فـتِ یک دِ گـرد یسی زود هـنگـا م !

 بـه چـلِـه نِـشـسـتـنـد.  


 ا ز یـا د ش, نِـمی بَـرنـد :

 حَـتـا :

 فـرسـود گـا ن د َرحـا ل احـتـضـا ر. 

 

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 191 -

   خـبـر


 از فـرا سـوی فـرا تـرهـا :

 د وش...

 هـُـد, هـُـدی بــا ز.

 بـه مـیخـانـه بـرآورد خـروش.

 

 هِـی ؟ ! شـمـا یـا ن, سـرخـوش.

 ای... خـرابـا ت نـشـیـنـا ن سـیـه مـسـت؟؟؟

 بـهـوش ...


 گـر چـه مـحکـوم  فـنـا یـیـم.

 د ر احـکـام قـضـا.


 خـا کـیا ن را :

 خـَـبَـر ایـنـسـت...

 

 در اشـراف بَهـا ر ,,,

 زنـد گی بــا یـد کـرد.

 

 مـرگ ؛؛ ارزانی بی بـا ری, شـنـهـا ی کـویـر. 


( از دفترشعـر کودک و نو جوان ) - 190 -

  مـا د ر


 مـا د رَم ؟ یـا د م هـسـت

 د ر بَـرَ م ؛ می خـفـتی ـ

 تکـیـه  بـر  بـا لِش  مـن

 قـصـه  هـا   می گـفـتی-

                                       گـرمی ...آغـو شـَت ـــ

                                       کی ؟  رود  ا ز  یـا د م

                                       قـصـه هـای تــو هـنـوز

                                       مـیکـنـد  ــ  دِ لـشـا د م

 قـصـه  د یگـر تــو  نگـو

 کـه  مـرا  خـواب  کـنـد .

 قـصـه  بـا یـد ؛ کـه  مـرا

 مـوج    بـیـتـا ب   کـنــد

                                       قـصـه ای گــو کـه بـمـن

                                       بــا ل   پـرواز   دَهـَــد !

                                       نـغـمـه ریـزد  بــه  لــبـم

                                       شـوق   آ واز  دَهـــد ...

 مــا د ر ا ز  اوج  بــگــو

 قـصـه   ا ز  فــرداهــا ...

 قـصـه ی  خـیـزش مــوج

 ا ز  د ل   د ریـــا هـــا ــ

                                       قـصـه ی  کــوهِ   بـُـلـنـد

                                       قـصـه ی  جَـنگــل  د ور

                                       رفـتـن از ظـلـمـتِ   شـب

                                       تـا بـسَـرچـشـمـه ی نـور

 مـا د ر ا ز عـشـق  بگـو.

 از دو دِ لـد ا دِ ه  دو یـا ر

 از نگـاهی کـه  د راوسـت 

 عـطـر  پـیـغـا م   بـهــا ر.

 *****

 مـا د ر ا ز سـردی گــور           مــا د ر ا ز خــا ک بگـو

 کــه   شـده   بـسـتـر آ ن           بـَـدَ ن   پــا ک   بــگــو.  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 189 -

  د رابـعـا دِ غـریـزه


 مـن بـا دسـتـهـای تـو:

 سـبـز خـواهـم شـد.

 بـا هـنجـا ری کـه...

 زیـرپـوسـتـت جـا ریـسـت.


 شـروع :

 درتـو اهـتـزاز می یا بـد.

 انـبـسـا طِ خـود را...

 درابـعـا د غـریـزه ادامِـه بـده.

 

 بـد یـدارَم ,عجـلـه نکـن:

 بُگـذا ر تـا بـلـوغی د یگـر.


 بـا د را, کـه ا ز هـزارتـوی نـیـزار:

 بـا ز مـیگـرد د...

 سـرزنـش نکـن.

 

 د ر سَـرنِـوشـتی تـا زه :

 بـا تـو خـواهـم مـا نـد.

 رویـای تـرا :

بـه ذهـن خـود, سـنجـا ق کـرده ام.

 


  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 188 -

  عـطـش گـرم


 مـن چـه امـشـب پـرم از:

 عـطـر حـیـا ت...

 وچـه انـدازه :

 بـه وزن نـفـس پـنـجـره هـا ـ

 نـزد یکـم.


 وچـه نـزد یک :

 بـه شـبگـردی هـر, شـبـتـا بـم.

 

 وبـه آبی هـایی :

 کـه زپـوشـیـده تـریـن, حـا لـَتِ خـا ک.

 آگـاهـنـد.

 

 وچـه نـزد یکـم مـن :

 بـه طـنـیـن عـطـش گـرم گـیـاه.

 وبـه مـوسـیـقـی هـر, چک چکِ آب.

 

 یـا چـه نـزد یک :

 بـه پـرواز گـل قـا صِـدَ کـَم.

 وبـه دِ ل کـنـدَ ن, ازیـن...

 خـا کِ غـریـب.!!


 مـنکـه آکـنـده ام ازعـطـرحـیـا ت.

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 187 -

  ویـروس فـا صـلـه هـا


 قـرنـهـا :

 ذهـن تهی پـلکهـا یـت را...

 بـیـتـوتـه کـرده ام.


 و درهـزارچـم وسـوسـه هـا یـت:

 بـا تـنـپـوشی...

- از بکـا رَتِ فـردا وعـا طـفـه ـ

 

 تـا , اسکِـلِـه ی  پـا روهـای شکـسـتـه :

 وقـایـقـهـای بگـِل نـشـسـتـه...

 بـا تـو بـوده ام.

 

 وامـا تــو:

 تـوکـه, درهـمـواره هـای هـمـیـشـه هـا.

 شـیـوع ویـروس فـا صِـلـه هـا یی.


 درانکـا ردسـتِ مـن :

-- تـا کـُـدا م؟  زخـم عـفـونی َا م...

 پَهـلـو, گـرفـتـه ای؟


    

( از دفترشعـر نیما یی ) - 186 -

  آغـا ز پـیـوسـتـن


 د ر آغـا زسحـرگـاهِ شـبـی  بیـتـا ب.

 مـیـتـا زَد...

-- سـواری خـسـتـه تـا ـ

 سـمکـوبِ سـرخ اسـبِ یـا ل افـشـا ن.


-- وا ز سـویی :

 کـنـا ر پـنجـره...

 چـشـمـا ن مُـشـتـا قـی ـ

-- بـسـر دا رَد هـوای کـوچ و د ل کـنـد ن


 و لخـتی بَـعـد :

 اسـبی , بـا د پـیـمـا و...

-- سـوا ری سـرکـش و... گـردی.

 

 وغـوغـای د و عـا شـق :

-- د رعـبـور ا ز جـا ده ای...

 آغـا ز پـیـوسـتـن.

  

( از دفترشعـر کودک و نوجوا ن) - 185 -

  زلـزلـه


 آنـشـب :

 هـجـوم شـبـیخـون زلـزلـه... 

 د ر شـهـر بی د ِفـاع -

 لـا لـای مـرگ بـود. 

 

 د رچـا رسـوی خـفـتـه ی شـهـرهـزا ر بـاغ :

 تـنـهـا نـه غـنچـه هـا...

-- کـه تـا راج بـرگ بـود.

  

 گـهـواره ی زمـیـن :

 لـرزیـد نـا گـهـا ن.

 لـرزیـد و د یـو فـا جـعـه -

 ---- دُ زد یـد... بی امـا ن,


-- مـهـتـا ب خـوا ب را

 از چـشـم خـا کـیـا ن. 


 پـیچـیـد, د رسـیـاهی دِهـلـیـزسَـردِ شـب :

 فـریـا د خـون و د رد.


 آنـشـب, سـتـا ره, د یـد...

 کـه د ر سـوگ یـا س هـا,

 پـروا نـه گـریـه کـرد.   


( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 184-

  د یــر بــود.


 نـیـمـه هـای شـب بـود :

 کـه نگـاهـم - از پـنجـره...

 بـه بـیـرون , سـرک کـشـیـد.


 پـاورچـیـن :

 بـه دُ نـبـا لـش رفـتـم...

 بـه رازی غـریـب, پـِی بـُردم.


 شـب را, د یـد م :

 کـه بـرای درآمـیخـتـن بـا مَـهـتـا ب...

 از خـود , خـا لی مِـیـشـد.


 کـشـفِ بـزرگی بـود :

 د ر یـا فـتـم...

 بـرای رسـیـد ن بـه تــو-

 بـا یـد ازخـود, دورشـوم.

 

 د َریـا فـتی , عـا رفـا نـه :

 اَمــا... د یـربـود. تـتـتـتـو!

 رفـتـه بـودی.