شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان
شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان

( از دفترشعـر نیما یی ) - 183 -

  نـپـرس از مـن 


 نـپـرس ازمـن :

 کـه تـا , پـا یـا نـه ی شـبـهـای د لگـیـرت

 چـرا؟ رفـتـم.

  

--- چـرا؟ سـرسـا م غـوغـای تـرا :

-- تـا اِ نـتِـهـا رفـتـم.

 

 نـپـرس ازمـن :

 د َریـن فـرسـودگـی هـا...

 تـا کـجـا ؟ رفـتـم.

 نـپـرس از مـن.


 نـمـیگـویـم :

--- مـن آن , نـا بـا وَری - نـا مَـردُ می را...

 تـا « خــدا » رفـتـم.


مـن ِ سَـرخـورده ی رسـوا :

 شـبـی , آزُردِه و تـنهـا...

 چـو مـُرغی , ازحِصـا رَت,

 تـا , رَهـا , رفـتـم.


 نـپـرس از مـن :

 - رَهـا یی بـود - یــا ؟

 تـا, نـا کـُجـا - رفـتـم.


 نـپـرس از مـن.


 

    

 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 182 -

  نـا فــُرم


 د ر کـا بـوسـی :

 بـرلـبـه ی خـواب و رویـا...

 مـثـل بـی حـوصِـلِگی ـ

 بـراه افـتـا د م.


 د ر سَـمـت و سـویی - اَوسـتـا یی :

 و شـَمـا یـلی , قـرون وُسـطـا یی .


 پـا یـیـز را :

 بـه مـیهـمـا نی بهـا ر, بـرد م.

 پـیـش ا ز آنکـه...

 بـَذ ر پـچ پـچ هـمـسـا یـه گـل کـنـد.


 بـیـم آن  دا شـتـم :

 کـه دربِ گـوش بِـِزنگ ـ

 روی هـمـان پـا شـنـه ی قـد یـم بِچـرخـد.


 نـا فــُرم !!

 فـا لگـوش ایـسـتـا د ه بـود.

 پُـشـت بـه د َرون.

 رو, بـه بـیـرون . 

      

 

( از دفترشعـر نیما یی) - 181 -

  سـرودِ بـی کـرا ن


 نـَم نـَمَک :

-- پـا ا زهـجـوم وحـشـی خـود 

 می نـهـد بـیـرون ...

 شـبِ تـیـره.


 و فـا نـوس رهـا یی :

--- راه را...

 بـرپـچ , پـچ مـشکـوک هـرنـیـرنگ.

 مـی بـنـد د.


 سـروش روشـنـا :

 درمـزرع سـبـز فـلک, ا ز نـو.

 بـیـا د کِـشـتِـه هـا ی خـویـش و...

 هـنگـا م دِ رو.


 تـا بـیـشـه ی خـورشـیـد :

-- مـیـرا نـد...

 وَ د رمـعـراج یک, تـا ریـخ  مـیـخـوا نـد.


 سـرود بی کـرا نـش را. 

  

  

( از دفترشعـر کودک و نوجوان) - 180 -

  مُـحـیـط زیـسـت


 هـرجـا ؛ کـه  مـیـروی...

 شـهـری و شـهـرکی سـت

 گـاهـی   هـوای   ایـن !!

- بـهـتـراز آن یکـی سـت. 

                                         شـهـری هـمـیـشـه هـسـت 

                                         شـا د و  تـمـیـز و  پـا ک 

                                         آن  د یگـری  پــُر اسـت .

                                         از  دود  و گـرد  و  خـا ک

 ایـنجـا ؛ هـوای   شـهـر.

 پـا کـیـزه  و ؛  لـطـیـف.

 آنـجـا ؛ مـحـیـط  زیـسـت

 آ لـود هِ  و ؛  کـثـیـف !!

                                         ایـنجـا  ؛  سـتـا ره  هـا !!

                                         چـون چـشـمـه هـای نــور

                                         شـبـهـای آن یکـی ا سـت.

                                         تـا ریک  و سـوت  و کـور 

 ایـنـجـا ؛  بـهـا ر  گــل :

 د رپـیـش چـشـم مـا سـت

 د ر د سـتِ  هـر؛ نـسـیـم

 عـطـر  ا قـا قـیـا سـت !!

                                         آنـجـا  ؛  اگـر  گـلـی سـت.

                                         بـی آب و رنگ  و بـوسـت

                                         گـرد  و غـبـا ر و  د ود ...

                                         سـوغـا ت   بـا دِ   اوسـت.

 شـهـر و ؛  مَـحـلـه  را...

 بـا یـَـد  تـمـیـز ؛  دا شـت 

- ایـن  آ ب  و  خـا ک  را

- بـا یــد  ؛ عـزیـز دا شـت   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 179 -

  بـی پـروا


 روزگـا ری :

 نـه چـنـدا ن نـزد یک...

 

 رویـای پـروازم بـودی :

 و بـا تـو :

 دراوج نـیـا ز خـود بـود م.


 چگـونـه اسـت کـه :

 ازتـو تـهـی مـیـشـوم کـنـون؟

 

 وگـرم نمی کـنـد :

 جـان سـرد م را... آتـشـی

 کـه تـو درمـن بـرافـروخـتـه ای؟


 عـنـقـریـب :

 پـایـیز, فـرا خـواهـد رسـیـد.

 بـی پـروا تـر از:

 قـوهـای وحـشـی...

 

 از ایـن زیـسـتگـاه پـوشـا لـی...

 رهـا مـیـشـوم شـبـی.


( از دفترشعـر نیما یی ) - 178 -

  سـوره ی سـا ز


 تـو مـیـا یـی :

 تـو ازهـرنـقـطـه ی کـور

 از حـصـا ر هـرطـلـسـم

 از روزن هـر دِ ژ.


 -تـوخـواهـی آمـد از, بـا را ن :

 تـو از, لـا لـا یـی مـا د ر.

 تـو مـیـا یـی.


 وهـر نـوزا د :

 درگهـواره ی شـیـون...

 - بـتـو لـبخـنـد خـواهـد زد.


 - وهـر داغ, ازدرخـتِ بـاغ بـی بـرگی

 بـه پـا یَـت :

 بـوسـه خـواهـد زد.

 تـو مـیـا یـی :


 تـوکـه مـنـشـور کـورُش

 سـا یـه ی جـا ویـدِ بـا بَک.

 سـوره ی سـا ز نکـیـسـا یـی.

 


 تـوخـواهی آمـد , از د یـروز.

 ا ز , امـروز. 

 ا ز ,  فـرد ا.


 ا ز هـر روز.  

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 177 -

  ویـرا نـه ی خـا طـرا ت


 بـیهـوده بـود :

 فـریـا د تـلـا شـم...

 بـرای رُجـعَـتِ تـو.


 وصـبـوری تـلخی , کـه درابـعـا د مـن :

 طـنـیـن فـاجـعـه بـود.

  

 تـوشـعـری مـیخـوا نـدی :

 کـه در وزن و قـا لـب مـن...

- بـه مـصـرع آخـررسـیـده بـود.


 خـوانـدی :

 تـا د رتـق - تـقِ ِ قـطـا ر رویـاهـا...

 سـوار بَـر, سـوتِ آخـر ـ

 پـیـا ده شـوم , خـراب و مـسـت.


 و در ویـرانـه ی خـا طـراتِ سـرخـورده :

 نـفـس بُـریـده و... وِ ِل . 

( از دفترشعـر نیما یی -176 -

  خـلـوتِ آدَ م


 مـرا بـه نـبـض تـنـا سُـخ :

 کـه؟ مـیـتـوانـد بـرد.

 ویـا بـه نـقـطـه ی پـا یـا ن ایـن...

 تـداولـهـا.


 مـرا بـه ذات عـنـا صُـر بَـریـد :

 بـه شـعـلـه هـای امـیـن عـبـور...

 بـسـپـا ریـد.

 کـه کـوچـه بـاغ گـل تـُهـمَـت سـیـا وَش هـا سـت.


 مـرا بـپـای خــُم :

 بـه شـرا بـی دهـیـد... کـهـنـه و تـلـخ.

 کـه  یـا د واره ی پـیـرا ن مَـعـبـدِ - جـُلـفـا سـت -


 کـجـا سـت؟ دسـتِ گُـشـا یـشگـری :

 کـه حـَـوا را...

 بـه جـشـن خـلـوت آ دَ م.

 بـه عـیـش دعـوت کـرد.؟


 شـبـی مـیـا ن تـمَـرُد :

 وسـیـب اِغـواگـر.

 مـرا... بـه خـواب عـلـف هـای خـیـس...

 خـواهـد بـرد.  


 

  

( از دفترشعـر کـودک و نو جـوان) - 175 -

  دِ لـوا پَـسی


 مـا دَ ر؟ بـه خـا نـه بَـرگـرد

 مـا خـسـتـه ا یـم و تـنـهـا.

 بـی تـو چگـونـه ؟ بـا شـیـم

 د ر آ رزوی  ...  فــرد ا ؟

                                            ایـن خـا نـه بـی تـو مـا د ر؟

                                            بـاغـی سـت , بـی بـهـا ران

                                            بَـرگـرد , تـا - د و بـا ره ...

                                            گـرد د , شـکـوفـه بـا را ن.

 ایـن خـا نـه جـای جـا یـش

 وا کـرده , بـر تـو آغـوش.

 بــرگــرد , رودِ  بـی آ ب ـ

 گـوریسـت سـرد وخـامـوش

                                            از هـر تـرا نـه خـا لـی سـت

                                            ایـن خـا نـه  بـی  صـد ا یَـت

                                            مــا دَ ر, بـه خـا نـه بــرگـرد

                                            دِ لـواپَـسَ ام  ,  بـَـرا یَـت...   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 174 -

  فـرصَـت


 فـرصـتی بـودی :

 در نـا شـنـاخـتـه هـا...

 اگـرچـه دسـت نـیـا فـتـنی.

 

 مـیشـُد :

 ردِ  پـا یـت را دُ نـبـا ل کـنـم.

 تـا مـا وَرا.

 تـا, رویـدادی کـه تـو...

 ارمـغـا نـش بـا شی.


 اَرمـغـا نی کـه :

 شـور وحـا ل کـودکی را...

 بـا خـود داشـت.


-- واجـازه مـیـدا د, درآن فـضـا :

 نـفـس بکـشـیـم.


 افـسـوس وصـد افـسـوس!

 کـه تـو سـیـبی شـدی...

 بـرشـاخـه ای د وراز د سـتـرس.

 و حِـصـا ری...

 غـیـرقـا بـل نـفـوذ.

     


 

( از دفترشعـرنیما یی) - 173 -

  سـا زعـشـق


 بـا ر د یگـر, بـَرخـا سـت.

 بـا ز هَـم, مـیـشـنـوم.

 ایـن صـدایی سـت:

 کـه بی وقـفـه مـرا می خـوانـد.


 لـحـظـه هـا یـم :

 پُـر بی تـا بی آهـنگِ صِـداسـت.

 هـرکجـا هـسـت, بـمـن نـزد یک اسـت.


 مـثـل زخـمی کـهـنـه :

 مـثـل زیـبـا یی  دِ لگـیـرغـروب.

 مـثـل وَسـوا س گـس چـیـد ن سـیـب.

-- مـثـل پـروا ز کـبـوتـر د َر چـاه.


 ایـن چـه رازی؟

 چـه فـراخـوان غـریـبی سـت.

 کـه ایـنگـونـِه رَهـا...

 دور مـیـدا رَدَ م ازـ

 سـایـه ی بی فـردایی؟


 سـاز عـشـق اسـت, یَـقـیـن :

 کـه صـدای نـَفَـَسَ اـش می پـیچـد...

 پُـشـتِ د یـوا ر دِ لـَم.


 بـا ر د یگـر, بـرخـا سـت.

 بـاز هـم, می شـنـوم. 


   

  

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 172 -

  د لـیـل د یگـر


 تــو, چـون را زی...

 پـنهـا ن :

 د ر لـا یـه هـای هـوس.


 هـمـسـو بـودی:

 بــا عـا بـرا ن کـوچـه ی بُـن بَـسـتِ ذِهـنـَت

 سـرخـوش از :

 زمـزمـِه هـا شـا ن.


 و درآن فـضـای مـسـمـوم :

 ایـن مـن بـود م...

 کـه جـز بـه فـرسـود گی !!

- راه بجـا یی ,  نـمی بُـرد م.


 و نـا گـزیـر و پـریـشـا ن :

 رفـتـم...

 

 بـرای پـروا ز:

 بـه بی کـرا ن حـیـا ت.

 بـا یـد د لـیـل دیگـری...

 می یـا فـتـم.


 


 

 

( از دفتر شعـر نـیـمـا یـی ) - 171 -

  طـنـیـن زمـا ن


 تـا تـوبـودی :

 پـرنـده بـود و درخـت.

 هـمـه چـیـز از شـروع...

 روشـن بـود.


 مـن د ر آیـیـنـه :

                  د رتـو...

                       د ر بـا را ن.

 د رطـنـیـن زمـا ن, رهـا بـود م.


 از نـسـیـم نگـاهـت, آکـنـده :

 بـا نـفـس هـای سـا دِ ه ی بـومـی.

 تـا زُلـا ل سـپـیـده مـیـرفـتـم.


 رفـتـی و...

--- مـا نـده ام , د ریـن پـژوا ک.

 چـون یکـی مـرغ  خـا نگـی ـ

 بـرخـا ک.


 ازهـمـان شـب :

 وَ ا زهـمـا ن آغا ز.

 مـرده د رمـن ؛ غـریـزه ی پـروا ز.  

( از دفترشعـر کـو دک و نـوجـوان) - 170 -

  پـیـر مَـرد امـا مَـرد


  بـا ز, از دهـکـده رفـت

 درسحـرگـاهـی ؛ سـرد.

- راهـی مـزرعـه ؛ بــود

 پـیـرمـرد , امـا , مـرد.

                                            بـیـل هـمـت ؛ بــر دوش

                                            بَــرلـبـش, نـا م - خــدا-

                                            صـبـح   اُمـیـد   دِ لـش.

                                            روشـن , از -  فـرداهــا

 گـا م هـا یـش بَــرخـا ک

 بـوسـه ای پـا ک زد نـد

 بـیـل و گـا وآهـن  ا و...

 چـنگ د ر خـا ک زد نـد

                                           - دانـه هـا ؛ ا ز کـفِ ا و

                                            د ر هـوا ؛ رقـصـیـد نـد.

                                           یـا دِ صـد خـوشـه ی سـبـز

                                            بـر لـبـش ؛ خـنـد یـد نـد

 د ر خـیـا لـش ؛ پـَـر زد.

 یــا د  فـرد ای  بـهـا ر..

 یـا د, داسـی ؛ کـه  زنـَد.

 بـوسـه  بــر؛ گـنـد مـزار 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 169 -

   اسـطـوره


 تـوخـورشـیـد ی :

 هـمـزاد بـا را ن.

 وجـنگـل , درتـو جـا ریـسـت.


 بـرخـیـز:

 وبـه تـا زه شـد ن زخـمـهـا ی کـهـنـه...

 بـیـنـد یـش.


- تـوکـه د رنـفـس هـای مـرگ زنـده ای.

 ونـبـض زمـا ن :

 د ر رَدِ پـا ی تـو مـیـزنـد.


 بـپـا خـیـز, و د یگـربـا ر:

 تـیغـَت را...

 شکـا فـتـن بـیـا مـوز.


 وقـت اسـت :

 چهـره ی اسـطـوره ا ت  را...

 بـه خـون بـا زو بـیـا را یـی. 

( از دفترشعـر نیما یی) -168 -

  -انـفـا س اهـورا یـی

                                        -- برای سا لگـرد  ما د رَم

 صـدا یـی , سـرد و فـرسـوده :      معصـومه ی علی اکبرسلطا ن 

 کـه راهـی سـنگـلا خـی را...

 تـمـام عـمـر پـیـمـوده.


 چـو فـریـا دِ سکـوتـی :

- د رسـپـیـدای سـپـیـده...

 نـا گهـان, گـم شـد.


 تـپـش هـای حـیـا تـی :

 درحـریـم امـن یک آغـوش...

 آخـرشــد.


 وچـشـم گـرم خـورشـیـد :

- از وداع وا پـسـیـن تـر شــد.


 تـو ای نـا قـوس مـهر و فـطـرت و آیـیـن؟

 نـمـا زمـن...

 مـرور لحـظـه هـای تـسـت ـ

 بـعـد از ایـن.


 مـرورلـحـظـه هـا یـت, نـاب و رویـا یـی.

 مـرور خـنـده هـا یـت , شـا د, وغـوغـا یـی.

 مـرورمـهـربـا نـی هـا یـت...

 انـفـا س-اهـورایـی.       

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 167 -

  تـُهـی هـولـنـا ک


 تـوکـه :

 بـا , بـا ورهـا یی  پـوشـا لـی.

 در دایـره ای, بـسـتـه... 

 از وسـعـت و گـسـتـرش خـود :

 د وری.


 و گـداخـتـن و شـکـل گـرفـتـن - 

-- در کـوره ی تـجـربـه را !

 از یـا د بـرده ای.


 از یک پـنجـره :

- بـه جُغـرا فـیـای زمـا ن...

 نگـاه کـرد ن.

 وهـرگـز بـه بـلـوغ نـا رسـیـد ن !

 

 بـر لـبـه ی تـهـی هـولـنـا ک خـود :

 درجزر و مـَـدِ چـرخـه ی هـسـتـی...

 چـه مـیکـنی ؟؟

( از دفترشعـر نـیما یی ) - 166 -

 -- شـنـودِ نـا شـنـوا 


 شـبی کـه نـا شـنـوا هـم :

 -مـقـیـم خـلـوت مـوسـیـقی خــد ا یـا ن, بـود.

 وچـشـم بـسـتـه...

 تـا گـذ ر مـا وَرا, راهی داشـت.


 مـن از شکـا فِ مـیـا ن زمـا ن :

 گـذ رکـردم.


 زُلـا ل نـبـض سـروشی :

 گـرفـتـم از اعـمـا ق.

 وذهـن بـومی نـا بـا وَری...

 عـبـوری شـد.


 بـه بـیکـرا نگی مـرزهـای نـا مُـمکـن.

 

 بـرَهـنـه ازشـب و حـیـرت :

 مـن ِ رَهـا چـون بــرف.


   بـه ذ ا تِ  وا ژه رسـیـد م :

   بـه عـمـق هـر مـعـنـا.

  


   

( از دفترشعـر کودک و نوجوان) - 165 -

  سـرد خـا نـه ی خـواب


-- یکـشـب , پُـراز سـیـاهی:

 یک کـلـبـه سـرد وخـا مـوش

-- یک رخـتخـواب  پــا ره...

 -از نــو , گـشـوده  آغـوش.

                                           یک , کـود ک   گـرسـنـه

                                           یک د ل,  صـفـا و پـا کی

                                           در پَـرد ه ی  خـیـا لـش.

                                       -- قـصـری  پُــراز خـوراکی

 یک سـیـنـه درد و انـدوه.

 یک تـن ضـعـیف وبـیـتـا ب

 -- پــا مـیگـذارد ؛  آ را م.

 درسـرد خـا نـه ی خـوا ب

                                           یک صـبـح سـرد بَـرفـی

                                           یک  روز  بـیـنـوایـی...

                                           یک شـهـر بـی , تـرحـم

                                           یک کـا سـه ی گـد ا یـی          

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 164 -

  روشـنگـر و رسـا 

 

 د رگـسـتـره ی خـوابـمُـردگی هـای بی کـران :

 بـیـد ا ری  را فـریـا د...

- وخـرمـن خـوا بـهـا را.

 آ تـش, خـواهـم شـد.


 وشـبـی :

 شـنـا ور, درشـکـوفـه هـای هـلـو.

 نـجـوای غـمـنـا ک تـا ریخـم را...

-- مخـد وش د رغـبـا ر ا بـرهـای سـیـاه ـ


 مـعـنـا خـواهـم کـرد :

 درقـلـمـرو شـقـا یـق هـا...


 چـون چکـا وک ,  گـویـا :

 وچـون سـتـا ره ی قـطـبی...

 روشـنگـرو رَسـا.   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 163 -

  تـپـش پـنـجـره هـا


 چـه بـمـب هـا :

 کـه بـرسـراطـفـا ل بی پـنـاه افـتـا د.

 چـه د سـتهـای نـوازش

 بخـا ک غـلطـیـد نـد.

 چـه کـشـتـزار ومزارع ـ

 درون آ تـش سـوخـت.


 وشـمـا یـا ن د ربـنـد؟  

 پـا یـا نـه ی دلـواپـسی هـا تـان  ...

- آفـا ق آبی هـا را...

 بـا فـا نـوس ایـسـتـا ده ایـم.

 

 نگـران پـلـهـای شـکـسـته :

 د ر رهـگـذا رتـا ن.


 د ر تـپـش پـنجـره هـا ی مـهـر:

 ومـرزهـا مـا ن « بـا ز»

 

- بـه مـیهـمـا نی سـبـز گـنـد مـزار...

 دعـوتـیـد. 

 وبـه ضـیـا فـت پـرواز کـبک هـا :

 سـبکـبـا ل وسـیـا ل.  

( از دفترشعـر نـیـمـا یی ) - 162 -

  شـب


 ومـن خـو کـرده ام بـا , ذات شـب

 بـا حـس تـنهـا یی.

 ورسـم بـومی افـسـون  تـا ریکی.

 

 سـتـا ره :

 مـیـنـوازد, د ر شـبـم...

 هـرلحـظـه آهـنگی.


 وهـمـسـو بـا دلـم, از د ور:

 مـیخـوانـد , شـبـاهـنگـی.


-- مـرا بگـذا ر:

 دربی سـا یگی هـا سـا یـه ای بـا شـم.

 مـرا بـسـپـا ر...

 دسـت نـبـض بـیـدا ری.


 مـرا شـب بـرده تـا مـهـمـا نی قـوهـا :

 مـرا, تـاجـلگـه ی مـهـتـا ب...

 تـا شـبـتـا ب.

-- تـا پـژوا ک شـب بـوهـا.


 مـرا بـا, را ز شـب :

 دسـتی سـت...

 د ر, شـب زنـده داریهـا.


       

( از دفترشعـر کـو دک و نـو جـوان -161-

  شـبِِِِِ ژا نـویـه


 بـرف چـون یـاس سـپـیـد

 دور خـود , مـی چـرخـیـد

 د ر هـوا ؛ چـرخ  زنـان .

 تــا سـحـر؛ مـی رقـصـیـد

                                        شـب شـب ژانـویـه بـود

                                        کـاجـهـا ؛  رنگـا  رنگ.

                                        خا نـه هـا روشـن وگـرم

                                        بچـه هـا شـا د وقـشـنگ

-خا نـه ای کـاج نــدا شـت 

 کـود کـا نـش ؛ غـمگـیـن.

 نـه سـرودی ؛ نـه گـلـی...

-- نـه چـراغـی ؛  رنگـیـن

                                        خـا نـه خامـوش وغریـب

                                        هـمـه جـا سـا کـت وسـرد

                                        اهـل  خـا نـه ؛ د لـشـا ن.

                                        پـُُُُُـر غـصـه ؛  پــر د رد.

                              ********

 پـیـر مــرد ی  ؛؛  آ مــد -.

 بــا صـلـیـبـی  د رمـشـت-.

-- از گـل  شـا د ی دا شـت

 کــولـبـا ری ؛؛ بــر پـشـت

                                         پـیـر مـرد  آمـد و ؛ رفـت 

                                         شـا د ی آورد و... امــیـد

                                         غـصـه  و غـم  را   بــرد

                                         چـه شـبی شـد شـب عـیـد

 بـچـه هـا ؛  شـا د  شـد نـد

 هـمـه ؛؛ بــر لـب ؛ آ واز..

 بــا  طـلـوع  گـل ؛ ؛  مِِِِِِِِِِِِِِِِـهـر

 سـال نــو ؛؛ شــد ؛ آغــا ز 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 160 -

  مـرد گـا ن عـزا دار


 نـَمـا نـد یـم :

 د ر لحـظـه هـای مُـرد د :

 بـا تـنـد یـس رو یـا هـا ی شکـسـتـه.

 وغـا رتگـران :

 نگهـبـا ن انـبـا ر آ ذ وقـه هـا مـا ن.

 

 بـا قـا یـقی مـتـروک :

 راهی دریـا شـد یـم.

 بـه آب زد یـم.

 بـه آ نـسـوی آ بهـا.


 وگـریخـتـیـم :

 بـه خـورشـیـدهـای سـرد.


 وگـریـسـتـیـم :

- بـرمـرد گـا نِِِِِِِ عـزا دا ری کـه...

-- د رمـرثـیـه ی هـمـسـفـران قـبـل ا زخـود.


 - گـل اشکی , درخـشکـسـا ل چشـمـشـا ن ـ

 جـوا نـه , نـد ا شـت   .  

 

 وبـیـتـوتـه کـرد یـم.

 مـا خـود درعـزای خـویـش.

 

   

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 159-

  حـسـرتی ا بََََََـد ی


 مُـردِ گـا ن :

 --- د ر پـژواک ابَـد ی مـرگ :

 ودرغـبـار پـوسـیـدِ گی...

 

 نـا گـزیـر :

 حـیـا ت حـریـص کـرمـهـا را...

 پـا س , مـیـد ا رنـد.

 

 ودر خـا لی روز افـزون خـویـش :

-- زیـر پـوسـت تـبـاهـی...

 

 بـرکـا مـجـویی و شـا د مـا نی مـا :

 غـبـطـه مـیخـورنـد.

 

 و دِ لـوا پـس روح سـرگـرد ا ن خـود :

 زنـد گی بـر بـا د رفـتـه ی خـویـش را...

 درحـسـرتی اَ بَــدی , مـیـسـوزنـد.


 د ر بَـرزخـی :

 حـَـدِ فـا صـل مـرگ و... بـا ورهـا.  

  

   

( از دفترشعـر نـیـمـا یی ) - 158 -

  جـذ بـه ی نـا ب


 چـه شـبـی بـود آنـشـب !!

 نـوسـا ن تـپـشی سـبـز :

 پــراز خـنـدِ ه ی تـا ک.

 مـتـلـا طـم زمـنـاجـا ت نـسـیـم.

- مـمـلـواز جـنـس خـیـا ل.


 در زلـا لـش شـسـتـیـم :

 هـرعـطـش را مـن و تــو.

 

- واز اوصـا ف  روا نـش :

 جـهـت زیـنـت ذهـن و د لِـمـا ن...

 کـوزه هـا , پُـرکـرد یـم.


 وچـه نـزد یک بـه مـا بـود...

 آنـشـب :

 ابـد یـت , آغـا ز.


 مـا نـده ام :

 از چـه اثـر د ر تــو نـدا شـت...

 آنـهـمـه جـذ بـه ی نـا ب.

 

 کـه نـمـا نـد ی... رفـتی. 

   

 

( از دفترشعـر کـودک و نـوجـوان) - 157 -

      کِِِِِـبـریـت


 دانی کـه چـه هـسـتـم مـن؟

 پُـر سـود و... خـطـرنـا کـم

 وقـتی  کـه  شـوم  روشـن

 سـوزنــد ه ی , بـی بـا کـم

                                           تـا  سـرد م  و... آرا مَـم

                                           گـل  بـر سـر خـود  دارم

                                           بـا  ا یـن  گـل  آ تـش زا

                                           صـد شـعـلـه بـبـا ر آ رم      

 چـون کـوه دمـا ونـد اسـت.

 ا یـن , ظـاهـر  خـا مـوشـم

 هـنگـا مـه ای - از , آتـش

 خـوابـیـده  ؛  د ر آغـوشـم

                                           بـا  یک حـرکـت  شـعـلـه 

                                           سـر مـیکـشـد از  جـا نـم

                                          هـرخـشـک وتـری سـوزد

                                           در شـعـلـه ی سـوزا نـم.  

                                                     

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 156 -

  خـراب و مـسـت


  بـیـهـوده بـود :

  فـریـا د تـلـا شـم , بـرای رُجـعـَـت تــو.

  وصـبـوری تـلخی :

  کـه دربُـعـد مـن , طـنـیـن فـاجـعـه بـود.


  تـو د ر مـرثـیـه ام :

  شـعـری خـوا نـد ی. 

  کـه در وزن و قـا لـب مـن...

--  بـه مـصـرع آخـر رسـیـده بـود.

 

  خـوانـدی تــا :

  درسـرسـا م تـق ـ تـقِ ِ قـطـا ری سِـمِـج , 

 -- سـوار بـر سـوتِ آخـر...

  پـیـا ده شـوم. 


  ودر ویـرانـه هـای تـمـنـا ی ـ سَََََـرخـورده ام -

  بـبـیـنی :

  خـرابـم و مـسـت...

  نـفـس بـریـده و...  ِِِِِِِِِوِِِِِ ل.

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 155 -

سَََََََـر اََََََََ نـجـا م


  د ر, ژرفـنـای خـا ک :

     از روشـنـا بگـو.

  از رود وبـا د و د رخـت ـ

  تـصـویـر مـا ه , د رآب.

 

  بگـو... چـه بـود؟

 -- سـرانجـا م نـفـرت و خـشـمـت.

 درآن , فـرصـتِِِِِِِ عـلـیـل.


 آیـا پـنـاه اَمـنی شـد ی؟

 کـبـوتـرا ن قـنـا ت را...


 یـا چـون کـَرکـَسی؟ !!

 بـا چـنگـا لـهـای حـَریص :

 د ر بـرانـدازی پـرنـد گـا نی بـودی ـ

 

-- کـه رهـسـپـا ر, ا ُُُُفـقـهـا یی نــو...

 پـرواز را ؛ تجـربـه مـیکـرد نـد؟


 و بـا کـیـنـه ای وقـیـح :

 وسـعـت می بخـشـیـدی !!

 گـورهـای , دسـتـه جـمـعـی پـروانـه را...

 بـه خـشـم .!؟   


 

  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 154 -

  مـرا بـبـر...


 مـن تـشـنـه ی تـو ام , ای داغ  هـرعـطـش :

-- از بـا زتـا بِِِِِ ایـن ...

--- شـب بـا را نی ام , بگـیـر...

 -- بـبـرم , تـا سَََََََََََـرا بـهـا.


 مـن سـیـبِِِِِِِِِِِ تـُُُُُُُهـمَََََََََـتـم , تـو , وا ژه ی عـصـیـان :

 ازیـن بـهـشـت. بـا خـود بـبـر مـرا...

 بـبـرم , تـا عََََـذ ا ب هـا.


 مـن تـوبـه کـرده ام , کـه می نـخـورم :

 سـا قـیـا بـیـا ! ایـن تـشـنـه را بـبـر...

-- بـبـرم تـا شـرا ب هـا.

 

 گـویـنـد سـا یـه هـا , کـه مـنـم ؛ طـیـفی از گـنـاه :

- تـا , اِِِِِِِِِِ رتِِِِِِِِِِِِـفـاع حـکـم سـحـرگـاهی ام بـبـر...

 بـبـرم , تـا طـنـا ب هـا.


 درجـسـتـجـوی راز نگـاهـت ؛ بـه جـوا بی نـمـیـرسـم :

 ای ؛ بـا تـو هـر کـلـیـد مـعـمـا ؛ بـبـر مـرا...

 بـبـرم ؛ تـا جـواب هـا.

 

 مـن کـورسـوی ی یک سـتا ره ی دورم ؛ درعـا شـقی :

 ای کـهکـشـا ن نـور؟ خــدا را ؛ مـرا بـبـر...   

 بـبـرم ؛ تـا شـهـا ب هـا.

   

 

( از دفترشعـر کـودک و نـوجـوان ) - 153 -

  پـولک نـور


 خـورشـیـد  زیـبـا

 چـون چـشـمـه ی نـور

 از کـوه  سـر زد.

                                   تـا ریکی , از نـور

                                   چـون مـرغ , از سـنگ

                                   تـرسـیـد و پـر زد.

 از نـو, سـپـیـده

 بـر شـیـشـه  کـوبــد

 بـا پـولک نـور.

                                   تـا خـواب و سُـسـتی

                                   تـا  تـنـبـلی  را ـ

                                   از مـا کـنـد  دور.

 حـا لـا , خـروسی

 بـا لـا ی  دیـوار

- مـیخـوا نـد آ وا ز

                                   بـا شـورو شـا د ی

                                   یک روز د یگـر

                                   از نـو, شـد آغـا ز.  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 152 -

  چـشـمـه و تـشـنـه


 -- چـشـمـه , زُُُُُُُُُُُلـا ل و رَََََََََََوا ن :

 بـدُُُ نـبـا ل تِِِِِِـشـنِِِِِـه ای سـت.

 عـَََطـشـنـا ک...


 تـا تـنـهـا ییَََََ اش را :

 -- بـا او قـسـمـت کـنـد.


 وتـشـنـه , بـا عـطـشی زُُُُلـا ل :

 جـویـای چـشـمـه ای...

 تـا درپـنـاهـش , بـیـا سـا یـد.


 شگـفـتـا...!! چـشـمـه و تـشـنـه :

 ایـن , دو نـیـا زمـنـد بـومی...

 چـه زود ! بـه تـوفـا ن , بََََـدََََ ل مـیـشـوَََََنـد.

 

 ونـسـبـت بـه هـم :

 پَََََـرخـا شگـر و مـعـتـرض.

 بـا تـمـا م وجـود.  

 د ر, تـمـا م عـمـر.


( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 151 -

  دََ سـتـفـروش


  شـعـر:

  در ورطـه ی , سـا کِِـنـان شـب

 -- دسـت آویـزی سـت...

 گـنگ و بی بـضـاعـت.


 و شـاعـر:

 د ََسـتـفـروشی دوره گـرد...

 بـا کـولِِِِـبـا رهـرز.

 

 --وازسـویی جـنگـل :

 آکـنـده از-- جـوانـه هـا یی سـت... نــو

 و بََـذ ر و خـا ک ـ

 درسـرهـوای تـا ک.

 

 آفـتـا ب :

-- چـا ووش مََـزا رع سـبـز.


 و رویـا یی مـا نـوس :

 د ر, د سـتـرس.  

  

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 150 -

  مَگـر دَ سـتی !


 دَ ریـن ؛ بـیگـاهِ انگـیزه :

 طـنـیـنی ...!!

 گـرچـه دور ازمـا.

 اگـرچـه نـا شـنـا س , اَمـا...


 نـوازش مـیـدهـد :

 چـشـمـان مـا تِِ بـا وََر مـا را.


 ومـیـدانـد :

 کـه از بـیـم  فـروپـا شی عـشـق 

 ایـنجـا...


 نگـاهی مُُـضـطـرب :

 بـرقـفـل دََ ر, داریـم...

 و بـََـرنـجـوای مـوج هـر شـعـاعی .


 تـا مگـر, دََ سـتی :

 بـرون از آسـتـیـن آیـد.


 ومـا را هـمـچـنـان مـوسـا.

 رهی بگـشـا یـد از...

 امـواج بی وقـفـه.


 بـه سـمـت و سـوی  بـا وََرهـا.

 

  

( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان ) - 149 -

  مَََََََََََـتـرسَََََََََََـک


 د ر آن , جـا لـیـز  زیـبـا

 چـرا ؟  آن  مـردِِِِِِِِِِِ  تـنـهـا

 شـب و روز ایـسـتـا دِِِِِِِِِِِِ ه

 فـقـط  بـر روی یک  پـا

                                        هـمـیـشـه  چـون عُُُُُُُُُُُـقـا بی

                                        کـه  دارد ,  قـصـدِِِِِِِِِِِِِِ  پـرواز

                                        د و دسـت  لـاغـر  اوسـت

                                        چـرا؟  از هـرطـرف  بــا ز

 چـرا ؟  دارد , هـمـیـشـه

 لـبـاسی  پـا ره  بَََََََََََـر تـن؟

 کـُُُُُُُُُلـاهـش  را  کـشـیـده !

 چـرا ؟  تـا روی  گـرد ن

                                        چـرا ؟  آن  مـرد , پـا یـش!

                                        هـمیـشـه تـوی خا ک اسـت

                                        چـرا ؟ سـرتـا بـه پـا , او...

                                        عـجـیـب وتـرسـنـا ک اسـت

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 148 -

--  اِِِِِِِِِِِهـتِِِِِِِِِِِِـزا ز تـو


 درضـیـا فـت اولـیـن روزتـبـعـیـدِِِِِِِِِِِ ـ حــوا ـ

 جـنـگـل بـود.

                تـوبـودی.

                           لـحـظـه بـود.

 ومـنکـه , چـون قـطـره ای :

 از ارتـفـاع شـاخـه ی بـلـوطی...

 مـیچکـیـد م.


 پـس , نـیـروی جـا ذِِِِِِِِِِِ بـه هـم بـود.


 واهـتـزاز تـو:

 درقـطـره ای چـون مـن...


 در اّ بـعـا دِِِِِِِِِِِِ  تـمـامی جـنگـل بـود.

 سـرشـا ر از حـضـور.


 ودرچـشـم خـورشـیـد :

 یـگـا نـه و رَََََََََََهـا...

 مـدام در, نـوََََََََََََََسـا ن.  

( از دفترشعـر نـیـمـا یی ) - 147 -

    شـعـلـه مـی بـنـد م


 مـن بـلـنـدای شـکـوفـا یی را :

 می سـپـارم بـه درخـت.

 و بـه آیـیـن حـیـا ت. 

 

 و خـود از:

 پـشـتِِِِِِِِِِِِ چَـپَـرهـای گـل نـرگـس مـسـت. 

 پـر فـریـا دِِِِِِِِِِِ حـضـور...

 بـتـو خـواهـم پـیـوسـت.

 

 وگـرا نـبـا ری  رویـیـد ن را :

 می سـپـارم بـه زمـیـن.

 وبـه اوصـا فِِِِِِِِِِِِ  حـیـا ت.


 ودرآنـسـوی تـب وسـوسـه هـا :

 هـرچـه کـه هـسـت.

 پـر غـوغـای نگـاه...

 بـتـو خـواهـم پـیـوسـت.


 هِِِِِِِِِِِِـی؟ شـکـوفـا یـی و رویـش ؟

   تـو کـه در ذ ا تِِِِِِِِِِِِِ  زمـان داری دسـت.

 

 خـرمـن  جـا ذ بـه هـا را هـرجـا...

 شـعـلـه می بـنـدم و... آ زا د و رهـا.

 بـتـو, خـواهـم پـیـوسـت.

   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 146 -

  د ر بـا د...


- پـای د یـواری کـه :

 -ازخـراب کـرد نـش عـاجـز مـا نـد یـم.

 ایـسـتـا د یـم .


 وکـا شـتـیـم :

 بَََََََََََََـذ ر وسـوسـه هـای عـقـیـم را...

 -د رفـرو پـا شی فـرصـت هـا.

 

 از پـژواکِِِِِِِِِِ  زُُُُُُُُق.زُُُُُُُُق  دنـدانـهـای پـوسـیـده :

 بـخـود نـیـا مـد یـم.

 

 وچـون, سـایـه هـا یی غـا رت زَََََََََََََدِِِِِِِِِِه :

 دربـا د, مـا نـد یـم.

 

 وگـُُُُُُُُُُم شـد یـم :

 دربَََََََََََـََََََََََرهـوتِِِِِِِِِِِ  سـرا بی...

 حـََََََََََََََََـدِِِِِِِِِِِِِ فـا صـل آسـمـا ن و دریـا.


 و در دِِِِِِِِِِِِِهـشَـتِِِِِِِِِِِِِ کـا بـوسی :

 بـرلـبـه ی خـواب و رویـا.    


 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 145-

   دَََََََََََََ سـتی نـیـسـت


 --وایـنجـا آخـر راه اسـت.

 رََََََََدی نـیـسـت , از پـا یی...

 بـسـمـت بـاغ یـا بـا را ن.


 بـهـاری نـیـسـت ایـنجـا :

 بـا گـلی هـمـسـوی.

 ایـنجـا پـشـت هـرلـبخـنـده ای ـ

 ابـلـیـس پـنهـا ن اسـت.

 

 شـب از ظـلـمـت, تـلـََََََمـبـا ر اسـت و...

 مـاه ایـنجـا...

 بـه بـرکـه مـی فـروشـد :

 مـاهـتـا بـش را.

 

 وخـورشـیـد : 

 ازسـیـه روزی , پگـاهـش را.


 ودسـتی نـیـسـت :

 د رکـا ر وجـیـن خـارهـای هـرز گـندُُُُُُُ مـزار.  


 

{ ازدفـتـر دلـنـو شـتـه هـا } - 144 -

  دِِِِِِِِِِِِِِ لـنِِِِِِِِِِِِِِِـوشـتـه هـا...


 زن؟ پـیـچـیـده تـریـن ؟؟!! 

 زن ؟ ای تـبـلـورانگـیـزه و حـضـور؟

 هِِِِِِِِِِِـی دردل پـژواک خـود , غـریـق.

 هـشـدار! مـرغ مـهـاجـر؟

 فـرسـوده مـیـشـوی...

 درغـربـت غـریـب سـفـرهـای دور نـیـز.

 زنـدانـی قـلـمـرو تـا ریکی و سکوت.؟

 بـا زخـمـهـای بـومی بـی انـتـهـا بـسـا ز.

 *******************

 چـشـمـه ای مـیگـفـت :

 حـرکـت , تـداوم هـسـتی...

 وتـوقـف , مـرگ اسـت.

 سـایـه ای , پـا سُُُُُُُُـخ داد.

 مـرگ هـم خـود حـرکـتی سـت...

 درتـداوم هـسـتی.

 *******************

 بـرای انـد یـشـیـد ن بـه سَََََََََََـفـر.

 کـمی ؛ د یـرنـیـسـت؟

 اکـنـون کـه ؛ جـا دِِِِِِِِِِِِِِ ه...

 بـه انـتـهـای خـود رسـیـده اسـت.

 *******************

 از آن لـحـظـه :

 کـه هـسـتی ام بـا تـو, گـره خـورد...

 لحـظـه لحـظـه ی لحـظـه هـا را ـ

 زنـدگی کـرده ام.  

 *******************

 نـیکی و پَََََََََََََـلـشـتی :

 درون مـا وبـا مـا هـسـتـنـد.

 تـا درگـذر زمـا ن وبـرلـبـه ی تـیـغ تـمـنـا...

 مـا کـدام گـزیـنـه را... انـتـخـاب کـنـیـم.

 *******************

 اگـرکـنـارپـنـجـره ای :

خـود را پـَََََََََََََـرپـَََََََََََـرمـیکـنی...

 صـبـور بـا ش.

 بـیگـدار, بـه آب نـزن.

 بـرای غـرق شـد ن ؛ هـمـه چـیـزت مُُُُُُُُُـهـیـا سـت.

 وروی گـسـل هـمـه ی زلـرلـه هـای جـهـا ن...

 جـا گـرفـتـه ای. 

 *******************

 


( از دفترشعـر کـو دک و نـو جـو ان) - 143 -

  دوچـرخـه


 هـمـیـشـه چـون تـمـیـزاسـت

 - لِِِِِِِِِِِِـبـا س و د سـت و پـا یـم.

 پــد ر, د وچـرخـه ای نــو...

 ---- خـریـد ه   از  بـرا یـم.

                                           د وچـرخـه ی  قـشـنگـم ـ

                                           تـمـیـزوخـوب وزیـبـا سـت

                                           بـه  خـوبـی  و زرنگـی ـ 

                                           نـمـونـه  تـوی دنـیـا سـت.

 د وچـرخـه ؟ بـا مـن امـشـب

 بـه  آسـمـان  سـفـر  کـن ـ

 بـرو  بـه   سـمـت   بـا لـا.

 ز کهکـشـا ن ؛ گــذ ر  کــن.

                                            بــرو  کــه  عـا لـمـی  را.

                                            بــه  زیــر  پــا   بـبـیـنـم.

                                            گـل   سـتـا ره هـا   را ـ

                                            از   آسـمـا ن ,  بـچـیـنـم ـ   

( از دفترشعـر نیما یی ) - 142-

  سـا یـه هـا ؟ مَََََََََََََََََــدََََََََََََ د.


 مـن خـویـش را درپـس در, وا نـَََََََََََََهـا دِِِِِِِِِِه ام :

 دَََََََََََََ ر, از جـنـس رخـنـه نـیـسـت.

 یـا از تـبـا ر شکـسـتـن...

 سـایـه هـا ؟ مــد د.


 اکـنـون چگـونـه مـیـشـود ایـن :

 - اسـب بـی سـوا ر؟

 از بـیـشـه هـای شَََََََََََََََََک...

 درخـود سـفـر کـنـد؟


 مـن در حـریـق مُُُُُُُـبهـم تـرد یـد...

 تـبخـیـرمـیـشـوم.

 ***

 د ر سـنگـلاخ  وََََََََََََََرطِِِِِِِِِِِِِِـه ی انـد یـشـه هـای دور:

تـا اِِِِِِِِِِِِِِِِ نـتِِِِِِِِِِِِِـهـا ی نـقـش تـنـا سُُُُُُُـخ دَََََََََََََََ ویـده ام.

دربـیکـرا نگی غـوره  تـا شـراب ـ

 پـرسـه هـا زد م.

-- د رعـا شـقـا نـه هـای شـعـلـه و پـروا نـه تـا سـحـر

 ا تـراق کـرده ام.

 

 بـیـهـوده نـیـسـت :

 درحـیـرتـی شگـرف...

 ازخـود بُُُُُُُُُُُُـریـده ام.


 مـن خـویـش را در پـس در

وا , نـهـا ده ام.

 هـی ؟ سـا یـه هـا مـََََََََََََََََََـدََََََََََََََ د.   

( از دفترشعـر نیما یی ) - 141-

--  شـب گـمـنـا مـی


 تـو؛ نـه از آنِِ ِِِِِِِِِِِِِِِِ خـود ی

 و نـه از, طـا یـفـه ی آیـنـه هـا.

 تـو کجـا و... 

-- شـبِِِِِِِِ گـمـنـا مـی مــا.


- تـو نـه از, بـا د ی و خـا کِـی :

و نـه از آ تـش وآ ب.

 چـه مـتـاعـی د ا ری؟

 شـب دِِِِِِِِِِِِِِ لـتـنگـی و نـا هـنجـا ری.


 عـا شـقـی؛ درگـذ ر کـوچ پـرسـتـو:

 رَََََََََََََه و؛ رََََََََََََسـمی دارد.

 کـه تـو بـیگـا نـه ی آن , پـیـچ و؛ خـمـی.


 وسکـوت شـب بـا رانی را :

 --رمـزو, را زی سـت کـه تـو...

 دورازآ گـاهـی آن؛ زیـرو بَََََََََََََـمـی.

 

 تــو؛ نـه در زُُُُُُُُُمـره ی آواز قـنـا ری :

 و نـه از جـنس صـفـا ت گـلسُُُُُُـرخ.

 -و نـه انگـیزه ی دِِِِِِِِِِِِلـبـسـتگـی فـردا یی.


 شـبِِِِِِِِِِ د لـتـنگی و نـاهـنجـا ری :

 چـه مـتـاعی؟؟ داری.

 

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 140 -

  شـبـهـای عـفـونـی


 در وا پََََََََـسـیـنـه هـا :

 آنگـاه کـه... پـلـنگی ,

 -از فـراز قـلـه , خـیـز بََََََََََـرمـیـدارد.

 مـاه را !!

 

 مـن چـون نـسـیـمـی :

 از نـفـس افـتــا دِِِِِِِِِِِِه ...

 درهـزارچَََـم نـیـزارهـای خـشک.

 

 فـرسـوده در:

 جـاده هـای تـنـهـا یـی...

 - وآکـنـده از

 شـبـهـای عـفـونـی.


 چـون مـردابـی دوراز, 

 د سـتـرس ؛ کـی ََََََََََََام ؟ ...  

 یک ورطـه ی سـقـوط . 

 در, وا پـسـیـنـه هـا.

( از دفترشعـر نیما یی ) - 139-

  قـا نـون جـنـگـل

 

 خــداونـدا؟

 سـپـردی آفـریـنـش را

 مگـر؟ دسـتِِِِِِِ فـرامـوشـی.


 تـوکـه ؟ ازبـرج عـاج خـویـش :

 مـی بـیـنـی و خـا مـوشـی.


 تـپـش هـای شکـفـتن :

 درهـجـوم بـا د...

 پـرپـر مـیـشـود ایـنجـا.


 و لـا دََََََََََ ن هـای نـا بـا لـغ :

 بـدور ازعـصـمـتِِِِِ آیـیـنـه مِـیـرویـنـد.


 خــداونـدا ؟؟  دََََََََََ ریـن هـسـتـی :

 کـه خـود , قـا نـون جـنگـل را

 بَََََََََـرآن حـا کِِِِِِِِِـم نـمـود سـتـی.


 نگـاه شـیـشـه آیـا ؟

 درضـمـیـرسـنگ اثـردارد؟

 دریـن بـود ن.

 دریـن غـوغـای فـرسـود ن 


 جـزای نـیک وبـَََََََََـد را :

 تـا , قـیـا مَََََََََـت...

 پـشـتِِِِِِِِِِ گـوش انـداخـتـن.

 شـا یـسـتـه اسـت آیـا ؟

 بـدون چـوبِِِِِِِِِِِ تـر-

 حـل مـیـشـود ؟ مـشکـل.


 ویـا, بـا یک نگـاهِِِِِِِِِ نــو...

 حـضـوری نــو...

 خــدا ؟ نــوآوری , بـایـد.  

 

( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان ) - 138-

  دِِِِِِِِِِ ل...

 

 شـهـر شـا د و روشـنـی سـت

 پـا ک  ,  مـثـل  آسـمـا ن...

 گـرمـی   لـبـخـنـدِِِِِِِِِِِ   مـهـر

 جـلـوه هـا   دارد   در  آن .

                                              شـهـرشـا دی هـا , دِِِِِِِِِِِ ل اسـت

                                              شـهـر شـا دی هـای  مــا

                                              خـنـده , بـیـرون , مـیکـنـد.

                                              از  دِِِِِِِِِ لِ  مــا , غـصـه  را .

 دیـو غـم , روزی ؛ بـه زور

 آمـد , آنـجـا - جـا ,  گـرفـت

 بــا  سـپـاه , غـصـه هـا...

 شـهـر شـا د ی  را  گـرفـت.

                                               خـنـده , آمـد -  نـا گـهـا ن

                                               د یــوغـم هـا ,  دود  شــد

                                               بــا  نـوای  خـنـده  هــا...

                                               غـصـه هـا , نـا بـود شــد.

 گـفـت پـیـری ! خـنـده  بَََََََََََََــر

 دردِِِِِِِِِِِ  بـی  دََََََََََََرمـا ن  دَََََََََََواسـت

 شــا د چـون گـلـهـا , بخـنـد

 خـنـده , آواز - خــد ا سـت.  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 137 -

  خـوابِِِِِِِِِ گـنـد مـزار

 

 در حـا شـیـه ی جـا ری غـمـنـا ک :

 نـه د رقـلـمـرو آ ن.

 نـشـا نـه هـا سـت...

 -- از صـبـح  بـا لـغی , در راه.


 بـا عـبـور از پُُُُُُُُُـل شـکـسـتـه:

 اگـر دسـت د َهــد.

 -- بـه فـرا سـوهـا مـیـرسـیـم...

 و دروازه هـای  بـا ز.


 روبـرو , گـسـتـره ای :

 بـه وسـعـتِِِِِِِِ کـمـا ن کـشـیـده ی آرش.

 وکبک هـا , آرا م ــ

 درخـواب گـنـدُُُُُُُ مـزار.


 هـواعـطـرآمـیـز از:

 نگـاه هـرچـه فـطـرت پـا ک.

  و جـوی هـا...

 سـرشـا ر از تـرا نـه ی ــ

 لـبخـنـد هـای نـا ب.

    

( از دفترشعـر نیما یی ) - 136 -

  بـربـام ارزِش هـا


 خـدا را...

 چـشـمـت آیـیـنـه ؟

 مـرا یکـشـب نـشـا نـَََََََََََََم دِِِِِِِِِه.

 بـدا نـم کـیـسـتـم !!

 

 بـا یـد بـیـا بـم :

 درصـدف هـای ضـمـیـرخـویـش...

 مـرواریـدِِِِِِِِ اوجـَََََََم را.


 وبـشـنـا سـََََََم :

 عـروجی را کـه بی وقـفـه....

 فـرا می خـوا نـدَََََََََ م ــ

 بـربـام ارزش هـا.


 زلـا ل و نـا ب :

 بََََََََـر, کـا بـوس شـبـهـا یـم بـتـا ب. 

 ای چـشـمـت آیـیـنـه ؟

 

 کـه هـول خـوابـهـایـم را دِِِِِِِِِِِِ گـر:

 مـهـتـا ب هـم...

 طـرفی نـمی بَََََََََََـنـدََََََََََََ د.

 خـدا را چـشـمـت آیـیـنـه ؟ 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 135 -

  شـعـروشـاعر


 شـاعـر :

 درگـمـنـا م تـریـن لـحـظـه هـا

 بـیـرون از خـود...

 

 درگـنجـیـنـه ی :

 نـاخـود آگـاه خـویـش 

 بـه آفـریـنـشی , دسـت مـیـزنـد.

 کـه شـعـرش مـیـنـا مـنـد.


 شـعـری کـه :

 چـون نـسـیـم , 

 از نـقـطـه ای مـجـهـول...

 آغـا زمـیگـردد.


 ولـحـظـه ای نـا پـیـدا...

 نـقـطـه ی , پـا یـا نـش.


 وشـاعـر:

 درآرامـشی پـس از تـوفـا ن.

 بـعـد از سـرودََََََََََ ن اسـت...


 کـه بخـود ...

 وشـعـر, دسـت می یـا بـد.

 

  



( از دفترشعـر نیما یی ) - 134 -

  یک جـُُُُرعـه بـمـا ن


-- ای کـه از کـوچـه ی مـسـتی :

 -- گـذ ری د ا شـتـه ای ؟

 بـا مـن مـِِِِِِِِی زده...

 یک جـُُُُُرعـه بـمـا ن.


 -- مـن بـتـو, خـواهـم گـفـت :

 -- کـه چـرا فـاخـتـه!

 بـرشـاخـه ی مـمـنـوعـه نـشـسـت.

 وچـرا؟ غـا فـلـه ی شـا پـرک...

 ازشـعـلـه , جـدا افـتـا د سـت.


 یـا چگـونـه, لـب پـرچـیـن زمـا ن :

واژه هـا یی در, بَََََََـنـد...

 زنـده زا, مـیکـرد نـد.

 

 -- مـن بـتـو, خـواهـم گـفـت :

 قـا صِِِِِِِـد ک هـا...

 خـبـرقـتـل پـرسـتـوهـا را !

 ازکـجـا فهـمـیـد نـد.


 چـه کـسی ؟ حـکـم سـحـرگـاهی را :

 - پـای دیـوار جـنـون, امـضـا کـرد.

 و چگـونـه؟ و چـرا؟


 -- مـن بـتـو خـواهـم گـفـت.

 بـا مـنِ مـِِِِِِِی زده... یک جـرعـه, بـمـا ن.