شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان
شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

شاعـر ناصر علی اکبرسلطان

در غربت عبور شاعر : ناصر علی اکبرسلطان ناصرعلی اکبرسلطان

( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان ) - 133 -

  خـا نـه ی مـا


 در روسـتـا یی

 سـرسـبـزو خـرَََََََم

                          صـد خـانـه بـرپـا سـت

 ***

 یک خـا نـه هـم هـسـت

 آن  دور  تـرهـا...

                          آن خـا نـه ی مـا سـت

 ***

 دور اسـت و  کـوچک

 امـا  بـهـا ری سـت !

                          حـا ل  و هـوا یـش ــ

 ***

 امـیـد  و  شـا د ی .

 دارد نـشـا ن هــا

                          در جـا ی , جـا یـش.

 ***

 از مـهـر مــا د ر.

 شـور و اُُُُ مـیـد ی

                          درخــا نـه بـرپـا سـت

 ***

 گـل هـای  شـا د ی

 در خـا نـه ی  مــا

                          لـبـخـنـدِِِِِِِِِِِِِ  بـا بـا سـت.

 ***

 هـمـواره, بــا هــم

 یـا ریـم  و هـمـراه

                          چـون بـرگ و ریـشـه

 ***

 دسـت  تـَََََََََََـوََََََََکـُُُُُُُُُُُُُُـل ...

 پـای تـلـا ش اسـت

                           بــا  مــا  هـمـیـشـه .

 *** 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 132 -

 گـمـشـده


 زمـا نی را بـیـا د آور :

 کـه تــو...

 آیـیـنـه ی رویـای مـن بـودی.


 ومـن درحـجـم ِیک نـا بـا وری :

 خـود را...

 درآن آیـیـنـه گـم کـردم.


 چـه بـرمـن رفـتـه؟؟ در:

 صـحـرای آن افـسـون؟

 کـه چـون مـجـنـون...

 مـن گـم را نِِِِِِـمی یـا بـم؟


 دریـن بـیگـاه نـا امـنی :

 کـه بـرمـن : 

 هـردری دیـوار مـیگـردد.


 تـو مـیـبـاید بگـیـری :

 دسـت ایـن گـم را.

 

 خـدا را...

 ای تـوهـم آیـیـنـه هـم رویـا :

 نـد یـدی ؟؟

 آن مـن ِِِِگـمُُُُُُُُُُُُُ را؟؟

 

    

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 131 -

کـا بـوس


 درجـغـرافـیـای دلـشـوره هـا :

 کـه بـا لـرزش نـسـیـمی...

 زمـا ن , تـرک مـیخـورَََََََََََََََد ــ

 وَََََ خـا ک.


 تـوبـا شـکـسـتـه هـای خـود :

 بـرای رهـا یی از...

 هـََََََََََََََََََرا س ایـن کـا بـوس !!


 دراََََمـن کـدامـیـن اسکـلـه :

 پَََََـهـلـو گـرفـتـه ای ؟؟

 ایـن گـونـه ــ

 گـردَََََََََََََََ نکـش و رهـا.


 ودر ورطـه ی کـدام ؟؟

 سـا زش و تـسـلـیـم.

 هـِِِِِِِـی ...؟؟

  گـم درغـُُُُُبـا ربـا د.


( از دفترشعـر نیما یی ) - 130-

  پـرلا شِِِِِـز


 پـرلا شـز؟

 داری درآغـوشـت , شـراری :

 از دیـا ری...

 

 بـا نگِِِِ نـا بِِِِ هـرچـه بـود ن :

 نـغـمـه ی آزادگی را...

 در بـلـنـداهـا سـرود ن.


 پـرلا شـز؟

 فـرزنـد پـا ک کـورش اسـت, او...

 بـرصـف جـهـل و خـرافـه :

 یـورش اسـت او...


-- صـا دِِِِِ ق کــوی صـدا قـت.

-- هـا د ی هــوی هـِِِِِـدا یـت.


 بـوفِِِِکـورَََََش : شـاهکـا رَََََََش. 

 هـسـت , بی شک ــ

 شـمـع مکـتـوب زمـا نـش.

 

 مـحـتـرم دارش :

 ورای نـیک انـد یـشی سـت...

 آن ؛ انـد یـشـمـنـد انـسـان.

 

 کـه نـامـش : حَََََک شـده :

 بَََََـرغـربَََََََـتِِِِِِِِ سـنگ مـزارش.

---- پـرلـا شِِِِـز؟؟ 

( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان ) - 129 -

  مـثـل کـبـوتـر


 از کـودََََََ کِِِِِـسـتـا ن

 بـا  صـد  تـرا نـه

 پــا  مـی گـذ ا رََََم

 وقـتـی بـه خـا نِِِِِـه

                               پــر مـی گـشـا یََََـم

                               مـثـل  کـبـوتــر...

                               ایـنـجـا و... آنـجـا

                               دُُُُ نـبـا ل  مــا د ر.

 مـی جـویـم  او را

 بــا هـَََََـر نِِِِـگـا هـَََََم

 آغـوش  گـرمَََََـش.

 بــا شـد ؛ پـنـاهـم.

                               مـی گـیـرم او... را

                               مُُُـحکـم ؛ درآغـوش

                               تــا   دوری   او...

                               گـردد ؛؛ فـرا مـوش

 مـی گـویــم   آرام

 ای ؛؛ آ سـمـا نـم.

 مــن  در کِِِِِـنـا رَََََت

 رَََََنـگـیـن کـمـا نـم  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) ـ 128 ـ

 ـ را هکـا ر

  

 د ر تـا ریک خـورشـیـد :

 نـه , وا ژه ای :

 بـرای تـعـقـیـب.

 نـه شـعـری بـرای شـکـا ر.


 نـه بََََََـهـا نـه ای بـرای مـا نـد ن.

 نـه  قـا یـقی بـرای گـریـز.


 دیـریـسـت :

 خـا لی ازهـر راهکـا ری.


 زُُُق زُُُُق لـحـظـه هـا را :

 دربـا د هـرزه گـرد...

 بـه فـردا نـشـسـتـه ا یـم.


 پـای درخـتی :

 بـا مـیـوه هـای کـا ل...

 درسـرشـاخـه هـا یـش.

 وسـنگی درمُُُـشـت !!

 

 

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 127 -

  انـدازه ی عـشـق


 وهـَََََََمـا نگـونـه :

 کـه ـ حـواـ

 شـبـی گـفـت ,  چـرا ؟؟

 

 درگـذرگـاهِِِِِ زمـا ن :

 نـَََََردبـا نی بـا یـد.

 بـه بُُُُـلـنـدای رهـا.


 تـکـیـه اش بـا یـد داد :

 لـب دیـوار تـمَََََـرُُُُد.

 واز آن بـا لـا رفـت.


 رفـت :

 تـا قـلـه ی سـرسـبـز سـوآ ل.

 لـبـه ی نـازک تـاریکی و نـور.

 رفـت, تـا شـاخـه ی بی پـروایی.

 تـا جـا یی ـ

 کـه بـلـنـدای نـدایی مـوهـوم :

 ازبـسـیـط هـمـه لـذات.

 تـرا طـرد کـنـد.


 وتـو مـیـمـا نی وتـو.

 وافـقـهـای رَََََهـا.


 تـا شـبی , در وَََََََزِِِِِِش نـا بِِِِِِ نگـاهی :

 گـاهی... 

 فـرصـتی یـا فـت ـ

 بـه انـدازه ی عـشـق. 

 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 126 -

  مـقـیـا س عـقـیـم


 وقـتی بهـا ر را , خـنـد یـد ی :

 چـلچـلـه هـا :

 کـوچِی زود هـنگـام , را...

 بـه چـلـه نـشـسـتـنـد.


 وپـرواز :

  ـــ درجـُُُُُُلجـتـای مِِِِِِِـعـرا جی مُُُُُـقـد س...

 خـورشـیـد سـرخ سـحـرگـاهـی را ـ

 بـه د وش گـرفـت.

 

 زمـیـن :

 درفـرایـنـد یک , دِِِِِِ گـرد یـسی...

ـــ پـوسـت انـداخـت.

 

 وکهکـشـان هـا :

 بَََََـرــ چـراغـا نی کـوچی بـزرگ...

 گـردن نـََََهـا د نـد.


 تـنـهـا , پـا یـیـز مـا نـد :

 بُُُُـغـضی سـرخـورده...

 کـه درمـقـیـا سی عـقـیـم ــ

 اتـراق کـرده بـود.

  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 125 -

  شـبـیخـون


 تـو هـمـراهِِ  بـا را ن و بـا د آمـدی :

 و دربـاغـی از نـسـتـرن هـای خـیـس...

 بـه عـصـیـان رسـیـدی و...

 حِِـس بـلـوغ .


 ازآغـاز دسـتـت :

 بـه سـرشـاخـه هـا مـیـرسـیـد.

 و اسـرار مـهـتـا ب وجـام وعـطـش   

 بـا تـو بـود.

 

 تـو تـقـد یـر؛ را خـط زدی :

 مـصـون از :

  تـنِِـش هـای بـیـداد و داد.

  

 پُـراز:

 عـشـق وانگـیـزه مـیـآ مـدی.


 بـدوراز :

 شـبـیـخـون دلگـیـر بـا د.

( از دفترشعـر کـودک و نـوجـو ا ن ) - 124 -

  تـولـد ت مـبـا رک


 تـو کـودک  قـشـنگـم

 فـرشـتـه ی  زمـیـنی

 تـو نـور چـشـم بـابـا

 تـوخـوب ونـا زنـینی

                                   تـو چـون گـل  امـیـدی

                                   بـه بـاغ  دل نـشـسـتی

                                   سـکـوت خـا نـه ام  را

 ــ                                 بـخـنـده ای  شکـستی

 در آسـمـا ن  خـا نـه

 تـویـی  گـل سـتـا ره

 بـبـا ر نـور شـا د ی

ــ بـخـنـده ای دوبـاره

                                   بـبـاغ خـانـه چـون گـل

                                   چـه خـوش زدی جـوانـه

                                   تـولـد ت ؛؛  مُُُـبـا رک.

                                   خـوش آمـدی بـه خـا نـه 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 123-

  جـا دِِِِِِه ی حـیـرت


 و درایـن جـا ده ی حـیـرت :

 مـنـم ...

 سـرشـا ر از حـجـم عـبـوری ــ

 تـا رهـا , امـا.


 ـ پـرم از یک حـقـیـقـت :

 ایـنکـه در؛ مُُُُـرد ا بِِِ تـن ـ

 غـرقََََـم.


 وخـورشـیـدی :

 کـه  تـا ریک اسـت...

 در جـا نـم.

 

 اگـرچـه :

 ــ مـحـوافـسـون افُـق...

 درشـط ِِِِ مـهـتـا بـم.


 فـرو پـا شـیـده,

 پـا یـا ن :

 لـحـظـه ی ـ آغا زـ  را 

 درمـن.   


 

  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 122-

ــ  سـو آ ل 


 درحـا فـظـه ی بـاغ :

 آفـتـا ب را سـر بـریـده انـد.

 درذهـن اُُُ قـیـا نـوس ــ

 ابـرهـا را اخـتـه کـرده انـد.

 

 ودراجـرای حـکـم سـحـرگـاهـیَََََ اش :

 از الـیـا ف گـزنـه...

 طـنـا ب, بـا فـتـه انـد.


 چـون :

 بـعـد از سـنگـسـا ر ـ زنـی ـ


 ازجـمـاعـت درحـا ل  بـا زگـشـت...

 پُُُـرسـیـده بـود !!


 *دریـن خـرا بـه :

  هـمـیـن یکـنـفـر ؛  زیـا د ی بـود؟ 


 *وحـیـد دیـد گـاه.   

( از دفترشعـر نیما یی ) - 121 -

  هـجـوم سـرخ


 گـفـتـم پـنـاه مـیـبـرم :

 از زخـم و زخـمـه هـا...

 ــ درانـزوای خـلـوتِِِِ گـمـنـام  دََََََخـمـه هـا.


 امـا... چـه سـود ؟

 بـاز آن غـریـبـه ی وحـشـی.

 بـاز آن هـجـوم سـرخ.


 خـواب رسـوبـی ایـن :

 روح خـسـتـه را.

 آشـفـتـه مـیکـنـد.


 آشـفـتـه مـیکـنـد :

 درسـنگـلاخ هـجـاهـای گـونِِِِِـه گون.

 ایـن جـان خـسـتـه ی ؛

 درخـود شـکـسـتـه را.


 بـاز آن غـریـبـه ی وحـشـی.

 بـاز آن تـمَـرُد و عـصـیـا ن  نـا شِِِِـنـا س.

 بـاز آن هـجـوم سـرخ.

 

 او... را :

 چگـونـه مـیـشـود, آرا م و را م کـرد.؟؟

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 120 -

  صـدای پــا


 ازسـرکـوچـه , تـق وتـق :

 وقـتی صـدای پــا , مـیـا د...

 وقـتی صـدا بگـوش مـن.

 قـشـنگ وآشـنـا , مـیـا د.


 گـوش مـیکـنـم, بـه قـفـل ـ دََََ رـ 

 کـلـیـد, کـلـیـد.

 وقـتی صـدای دَََََر اومََََـد.

 داد مـیـزنـم , از سـرکـار, پـدر اومَََـد.


 خـنـده زنـان چـو شـا پََََـرََک :

 پــر مـیـزنـم بـسـوی او.

 تــا کـه درآغـوش پـد ر.

 بـوسـه زنـم بـه روی او.


 بگـم, اگـرچـه خـسـتـه ای !

 شکـسـتـه ای.

 بـپـای هـسـتی ام , پـدر.

 چـه مـهـربـان نـشـسـتـه ای.  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 119 -

  پـیـونـدِ تـاریک


 مـن ازخـواب کـوچـه :

 چکـیـدم شـبی.

 بـه پـا شـویـه ی حـوض تـرفـنـدِ تـو.

  

 زمـجـرای پـنـهـان تـنـبـوشـه هـا.

 گـشـودم رََََََََهـی ,,,

 تـا بـه لـبـخـنـد تـو.

 ***

 تـهِِِِِِ عـشـق تـو...

 مـن رسـیـدم.


 تـهِِِِ عـشـقـت آغـاز مـن شـد :

 وآغـاز مـن...


 فـرو ریـخـت :

 درسـمـتِِِ تـاریک پـیـونـد تـو.


 و رفـتی , نـمـا نـدی :

تـو درکـوچـه ی بـا وَََََرَََََم.    

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 118 -

  کـدام  سـا یـه ؟


 درگـسـتـره ی سـحـرگـاهـا ن :

 وقـتی افـق مُـتـلا شـی ...

 نگـاه خـسـتـه راــ

 از ژرفـاهـای مـتـروک,

 عـبـورمـیـدهـد.


 بَـچـه لاک پُُُُُُـشـت هـا :

 در شِـن هـای گـداخـتـه...

 تـصـویـر دریـا را ـ

 از یـا د , مـیـبـرنـد.


 ونـفـس بُـریـده و- وِِِِل :

 درگـرمـا گـرم تـا بـشـی سَـیـا ل...

 قـلـمـرو مـرگ را ــ

 پَـرسـه مـیـزنـنـد.


 از کـدام سـا یـه ؟ بـپُُُُـرسـم.

 بـه چـه ؟ مـی اَ نـد یـشـد.

( از دفترشعـر نیما یی ) - 117 -

 درغـربـت عـبـور


 بـا مـا ؛ صـبـور بـا ش :

 نـجـوای نـاب رابـطـه ؟

 درنـقـطـه ی شـروع.


 مـا ؛ شـاهـدِ شـهـا دَ تِ فـرصـت :

 درآبگـیـر...

 فـریـا دِ گُرُ؛ گِرِفـتـه ی مـیـعـا د و فـا صـلـه ـ

 آیـا ؟ نـبـوده ایـم !


 درکـوچـه هـای فـاجـعـه :

 سـرکـوب لـحـظـه را...

 آیـا ؟ نـدیـده ایـم !

 *** 

 درغـربـت عـبـور:

 دردره هـای دور...

 

 درلحـظـه ی عـبـور شـهـا بـی :

 کـه بـه بـیـراهـه, مـیـرود...

 بــا مــا, صـبـور بـا ش.


 نـجـوای نـابِ رابـطـه ؟؟؟ 


  

{ ازد فتر شعرکودک و نو جو ا ن } ـ 116 ـ

  دهـکـده ی مـا


 از؛ دهـکـده ی مـا :

 الـبـرز چـه زیـبـا سـت

 گـیـسـوی سـپـیـد ش :

 از پـنـجـره پـیـداسـت.

                                     وقـتـی کـه ؛؛ د وبـا ره 

                                     شـب رفـت و سـحـرزَد.

                                     شـب رفـت و سـپـیـده :

                                     انگـشـت ؛ بـه  در زَد.

 خـورشـیـدِ  طـلا یی :

 بـا شـا دی و لـبـخـنـد

 سـر  مـیکـشـد ؛ آرام

 از کـوهِ « دَ مـا وَنـد»

                                     بـا  صـبـح  قـشـنگی :

                                     دِه ؛ مـیـشـوَد ؛ آغـا ز

                                     بـا  تـلـا ش و... امـیـد

                                     بـا ؛ خـنـده و ... آواز.                                             

( ازدفـترشـعـر ئیما یی ) 115

    دیروزهای دور


 ترا می بینم اما 

 درمیان ها لِِـه ای ازمِه.


 و ِژرفا یی...

 که بین ما دها ن بگشوده

 تا حیرت.


 و میلغـزی:

 چو نجوا هایی از...

 دیروزهای دور درذهنم.


 حُضـورت :

 سا یه ای کهنه ست...

 خا لی ازعطش هـایـم.


 و بی تو...

 تکـیه بَـرامواج دارم ــ

 روی سطح جـاری؛؛ با دَ م.

 

ره آورد غـریبی :

 کـزتـوجـا مـا نـده ست

در جا نـم.                


( از دفترشعـر نیما یی ) - 114 -

مـرگ تـپـش هـا 


 بـا مـن بـا ش :

 درکـوچ  پـرستـوهـا...

 

 کـه در خـا مـوش ایـن ایـوان :

 حـضـور لـا نـه هـا...

 مـرگ تـپـش هـا یـنـد.


 بـا مـن بـا ش :

 هـنگـا مـی کـه مـرغـا ن...

 درنـبـود رنگهـا ــ

 سـر زیـر پــردارنـد.

 

 یـا هـر بـاغ بی بـرگی :

 درون خـا لی خـود...

 مـیـشـود گـم.


 بـیـدهـا :

 درامـتـداد بـا دِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ وحـشـی...

 سـر بخـاک سـرد مـیـسـا یـنـد.

 

 بـا مـن بـا ش :

 د رکوچ پـرسـتـوهـا. 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 113 -

  رویـای شِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِکـنـنـده


 زمـا ن :

 درمـسـیـرخـط قـرمـز خـود...

 لـحـظـه هـا یـم را ؛ مـیـروبـد.

 سُُُُُُُکوت :

 درحـنجـره ی مُُُُُُـنـجـمِِِِِِِِِِِِِِِـد م...

 تــرا ؛ فـریـا د می زنـد.


 واقـیـا نـوسـی کـه :

 مـرا درخـود گـرفـتـه...

 تـشـنگی را هـم ؛ فـرونمـی نـشـا نـد.


 تـوکـه نـا مـت :

 مـعـادلـی آسـمـا نـی سـت...

 درزمـیـن.


 دسـتـم را بگـیـر:

 کـه چـون رویـا یـی شـکـنـنـده...

 درانحـنـای زمـا ن ــ

 گـم شـد ه ام. 

 

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 112 -

  انـدیـشـه ی نــاب


    ای شـبـزده؟ هِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـی؟؟

  مـانـده تـودر حـیـرتِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ فـردا :

  از زمـزمـه ی مـبـهـم گـلـهـا وپـرنـده...

  در یـا فـتـه ام :

  ریـزش و ویـرا نـی  شـب را.

  

  در؛ ذاتِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ زمـان اسـت :

  فـرو پـا شـی اوهـا م  شـبـا نـه.


 درذهـن زمـیـن :

 خـنـده ی صـبـح اسـت و تـرا نـه.


 در زمـزمـه ی مـبـهـم گـل هـا وپـرنـده :

 انـد یـشـه ی نـاب اسـت.

 انـگـیـزه ی پـیـونـدِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ خـم و...

 جـام و... شـراب اسـت.


 ای شـبـزده؟ هِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـی...؟؟  

( از دفـتـر شـعـر کـودک ونـو جـوان ) ـ 111 ـ

  روز جـهـا نی کـود ک


 امـروز؛  روز کـود ک :

 روز جـهـانی   مـا سـت 

 دنـیـا ؛  پـُُُُُُُُُـر از هـیـاهـو

 از شـا د مـا نی مـا سـت

                                       مـا ؛ کـودَََََََََََََََََََ کـا ن ایـرا ن

                                       گـلـواژه هـای  نــوریـم

                                       از  د وسـتی ؛ لـبـا لـب

                                       از دشـمـنـی ؛ بـدوریـم.

 سـرشـا ر از  مُُُُُُُُُُُُُُُـحـبََََََََََََََََََـت :

 دلهـا یـمـان بهـا ریـسـت

 پـیـغـا م مـا ؛ بــه دُُُُُُُُُُ نـیـا

 مـهـروامـیـد ویـاریـسـت

                                        مـا کـود کـا ن بَََََََََََََََََََََََََـرآنـیـم

                                        در یک  جـهـان آ زا د

                                        بـا هـمـد لـی بـسـا زیـم

                                        دنـیـا یـی امـن وآ بـا د 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 110 -

  آری مـقـصِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـریـم


 ازمـا گـرفـتـه انـد ؛ خـورشـیـد را :

 چـون بـرسـپـیـده...

 پـنـجـره ای را گـشـوده ایـم.


 ازمـا ربـوده انـد :

 مـاه و سـتـا ره را...

 مـهـتـا ب را !!

چـون درشـبـا نـه ی دریـا ــ

 سـتـوده ایـم.


 آری مـقـصـریـم.

 چـون مـا :

 مـوافـق اعـدام شـا پـرک...

 هـرگـز نـبـوده ایـم.


 سـهـل اسـت :

 مـا, سـوگـنـا مـه درمـرگ عـاطـفـه...

 کـه  نـبـا یـد ـ سـروده ایـم.


 آری مـقـصـریـم.

 چـون مـا ؛ نـبـوده ایـم ـ چـون دیگـران !!

 کـه جـوخـه ی اعـدام یـا س را...

 بـا صـد زبـا ن چـکـا مـه ــ

 سـتـوده انـد.


 یـا درتـهـا جـُُُُُُُُُُُُُُُُم تـوفـا ن :

 بـه سـا قـه هـا...

 صـدهـا دهـا ن بـجـرم شـقـا یـق ــ

 گـشـوده انـد.

 آری مـقـصـریـم. !!

     

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 109 -

     سـا کِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـنـان شـب


 درگـاهـنـا مـه ی انـد یـشـه وحـیـا ت :

 هـرگـاه...

 د ر وََرطـه ی سکـوت.

 بـرپـاره هـای خـود؛ پـرسـه مـیـزنـم.


 زخـمی از؛ تـیـغ تـیـز تـاریکی :

 درقـلـمـرو سـا کـنـا ن شـب.

 فـریـا د مـیـزنـم.

 آهـای...


  ازـ رود خـا نـه ؛ بـپـرسـیـد !!!

  درادامـه ی گـرد ش بی امـا ن خـود...

 درجـسـتجـوی چـیـسـت.؟؟؟

 

 اگـرنجـوای روشـن و...

 سـرشـا ری حـضـورش را ــ

 درنِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـمی یـا بـیـد. 


 از رودخـا نـه بـپـرسـیـد.

  

  

( از دفترشعـر نیما یی ) ـ 108 ـ

  گـل درآتـش 


 ازطنـیـن مِـلـود ی هـای عـبـور:

 یک نـفـر؛ مـیـا مـد.


 دسـتـش ازهـوش تـرِِِِِِِِِِِ شـبـنـم پُــر.

 و دِ لـش تـا ابـد یـت...

 روشـن.


 یکـنـفـر مـیـا مــد.

 کـه درابـعـا د یک انـدازه ی وحـشی...

 پـُـر بــود.

           ازمُـعـمـا. امــا,

                           بـا درونـی تـنـهـا.

 

 هـمـچـنـان مـیـا مــد :

 بـا حـضـوری کـه درآ نـسـوی نـسـیـم.

 گـل درآتـش مـیکـا شـت.


 انـعکـا س سخـن نـا بِ  اوسـتـا یی بـود.

 ولـبـش واژه ی مـهـر.

 

 مـقـصـد ش را گـفـتـنـد :

 سـا یـبـا نی سـت...

 درآ فـا ق گـل و آتـش و بــا د.


 کـز؛ شِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـکـا فِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ هـمـه ی د یـوارش :

 رَه بـه آنـسـوی زمـا نـهـا...

 پـیـدا سـت.

 یکـنـفـر مـیـا مــد.  

   

{ از دفـتـرشـعـرکـودک و نـوجـوان } - 107 -

  بـچـه ی خـوب


 بـچـه ی  خـوب و  دانـا

 بـا اََََََََََََََََََََ دَََََََََََََََََ ب و تـمـیـزاسـت

 چونکه تمیزو دانـا سـت

 پـیش هـمه عـزیـزاسـت

                                      چـشـم قـشنگـش ازخـواب

                                      خـنـده زنـان شـود ؛ بـا ز

                                      بـا  گـل  خـنـده ؛ روزش.

                                      مـیـشـود از نــو ؛ آغـا ز.

 شـا د ومََََََََََََََََلوس وزیبا ست

 غـنچـه ی هـر؛ کلا مََََََََََََََََـش

 بـه  بـاغ  خـا نـه پـیـچـد

 عـطـر گــل  سََََََََََََََََََـلآ مـش ـ 

                                      هـمـیـشـه یـا دِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ او هـسـت

                                      شـسـتـن دسـت و دَََََََََََََََََ نـدان

                                      بـوسـه دََََََََََََََََََهَََََََََََََََََََََــد  بـه  مـا دََََََََََََََََََ ر

                                      رَََََََََََََََََََََََََََََََََوَََََََََََََََََََد  بــه ؛ کـود کِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِسـتا ن. 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 106 -

  آفـتـاب در تـبـعـیـد


 غـریـو فـا جـعـه :

 ازحـجـم خـود ؛ فـرا تـربـود.


 وخـا ک تـیـره :

 درآشـوب شـب ...

 تـلا طـم ؛ د ا شـت.


 زمـیـن سـوخـتـه در:

 بـُُُُُُُُُُُُُهـتٍِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ خـویـش مـیلـرزیـد...

 و آفـتـاب :

 درآنـسـوی ابــر...

 درتـبـعـیـد.


 پـرنـده :

 خـا لـی از اوصـا فِِِِِِِِِ واژه ی پـرواز.  

 نگـاهِِِِِِِِِِِِِِِِِ تـرس مـن از--

 پـنجـره...

 گـریـزان بـود.


 کـه خـاکِِِِِِِِِِِ مـرده :

 دراعـمـا ق رعـشـه ای...

 گـمـشـد.  

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 105 -

  تـجـزیـه...


 وهـوای بـا زیـهـا مـان :

 چـه کـود کـا نـه بـود.


 هـنگـام ؛ کـه تـو... مـا دَََََََََََََََ رانـه :

 عـروسکـهـا را ــ

 حـا مِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـلِِِِِِِِِِِِِِِـه مـیـشـدی.

 بـه درد مـیـرسـیـدی.


 ومـن پـشـتِِِِِِِِِِِِِِِِِِ در:

 نـگـران زا یـمـا نـت...

 در ژرفـای غـمِی بـرَََََََََََََََََََهـنـه ــ

 تـرا؛ تـجـزیـه مـیـشـدم.


 تـا مـی شـنـیـد م :

 از درد و شـا دی...

 مـیـان گـریـه مـیخـنـدی.


 آیـا مـیـدانـی :

 ازآن نـقـطـه ؛ کـه تـو بـودی...

 تـا کـجـا رفـتـم؟؟؟


 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 104-

  اکـنـون شـرا بِِِِِِِِِِِِِ  نـا ب

 

 آنـشـب تـو بـودی و...

 یک فـرصـت دوبـا ره و...

 یک تـکـیـه گـاه امـن.


 یک کهکـشـا ن سـتـاره و...

 یک بـرکه مـاهـتـا ب.

 یک بـیکـرا نـه مـسـتـی و... 

 یک آسـمـان نگـاه.

 ***

 اکـنـون کـه نـیـسـتی :

 تـنـهـا و خـسـتـه مـن.

 

 یکـشـب سـیـاهی و...

 یک پـنجـره سکـوت.

 یک دشـت خـا طـره.

 یک واحـه انـتـظـا ر.


 یک پـرتگـاه دلـهـره.

 یک ورطـه ی سـقـوط.

 

 اکـنـون شـرابِِِِِِِِِِِِِ نـا ب.

 بـه مـیـنـای کـیـسـتی.   


( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان ) - 103 -

  روح بـهـا ر


 درمََََََََََـد رسِِِِِِِِِِِِِـه ام

                 مـظهـر کـوشـش

 مـن نـوگـل این

                 گـلـشـن  رویـش

                                           پـا شـیـده بـمـن

                                                            عـطـرنـوازش !!

                                          ایـن مـزرع دیـن

                                                            بـهـا ر  د ا نـش.

 اینجا مـن وما

                راهـی اوج ایـم .

 جـویـا ورََََََََََََََوان

                جوشـش مـوجیم

                                          درمـد رسـه مـا.

                                                            هـمـدل و یـا ریـم

                                          سـا زنـد ه تـراز

                                                            روح  بـهـا ریـم ـ

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 102 -

  سـبـزتـریـن بـا وََََََََََََََََرهـا


 آنـجـا کـه بـهـمـن نگـاهـت را :

 آوارـ آوار... 

 دفـن مـیـشـد م.

 مبـدا تـو بـود.

 

 تـیـشـه ای کـه, بـیـن مـا :

 فـاصـلـه هـا را...

 شـیـا ر؛ مـیـزد. 

 ریـشـه درتـو داشـت.


 وتـکـیـه گـاهِِِِِِِِِِ  شـا نـه هـا یـت :

 نـسـلـی , روـ  بـه اِ نـقـرا ض.


 درنـمـنـا کـی غـمـنـا کِِِِِِِِِِِِِ شـبـی غـریـب :

 پـای دیـواری فـرو ریـخـتـه...

 تـپـشـی درنگـاهـم دویـد.


 کـه از تـو تـهـی مـیـشـدم :

 وعـریـا نی کلا م  بـا ران را...

 بـرسـنگـی خـوانـد م.

 درسـبـزتـریـن ؛ بـا ورهـا.   

 

 

 

( از دفترشعـر نـیـمـایی ) - 101-

  بـلـوغ سـبـز


 بـعـد از هـزاره هـا :

 کـه چکـا وک ؛ زبـا ن نـداشـت.

 

 یکـشـب کـه شـب :

 اسـیـرتـبـا ر سـتـا ره بـود...

 دریک بـلـوغ سـبـز.


 درگـیـرو دار یک تـنـش گـنگِِِِِِِِِِِ دیـرپــا :

 پـای زنـی :

 بـه عـرصـه ی انـدیـشـه مـیـرسـد.


 او...خـیـره در؛ نگـاهِِِِِِِِِِِِِ خـدایـا ن :

 قـیـا م کـرد.

 پـرسـیـد بــا اشـا ره ؛ چــرا.؟؟؟

 

 بـیـم آن ؛ نـدا شـت :

 کـز مـسـنـد بـلـنـدِِِِِِِِِِِِ مـوهِِِِِِِِِِِِِِِِِِِـبَََََََََََََـتـی ...

 بی نـظـیـر و؛ نـا ب.

 

 در؛ بـی نـهـا یـتِِِِِِِِِِِِِ خـود ؛ طـرد مـیـشـود.

 

 پـای زنـی بـه عـرصـه ی انـدیـشـه مـیرسـد :

 بـعـد از؛ هـزاره هـا.    


 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 100 -

  حـجـم زخـم 


 مـن و... پـای زخـمـی :

 وبـیـراهـه راهی...

 پُُُُُُـراز؛ آ بـلِِِِِِِِِِِِـه.

 

 عـبـورغـروبـی ؛ بکـا نـون غـم :

 حـدیـث شـب و غـربـت و...

 فـا صِِِِِِِِِِِِِـلِِِِِِِـه.


 چـه شـد ؟؟

 بی تـو از پـنـجـره ؛ رَََََََََََد شـدم.

 دویـدم بـه دهـلـیـز تـبخـیـر مـاه.

 

 کـه تـاریکـی از شـعـرمـن زاده شـد :

 رسـیـدم...

 بـه دلـتـنگـی واژه هـا. چگـونـه ؟؟

 

 چگـونـه ؟؟

          مـن خـسـتـه :

                     بــا پـای لـنگ.؟

   

( از دفـتـرشـعـرکـودک و نـو جـوان ) - 99 -

  تـفـنگ چـوبی


 درخـواب مـیـد ید م شـبی

 دشـمـن بـه ا یـرا ن آمـده 

 ازتـوپ وتـا نگ ونـا وشـان

 هـر سـو هـزاران  آمـده!!

                                           بـا تـکـه چـوب کـوچکـی 

                                           فـوری تـفـنگی  سـاخـتـم

                                           بــا آن  تـفـنگ چـوبیَََََََََََََََ ام

                                           غـوغـا  بـه راه انـداخـتـم

 آنـشـب زمـیـن تـا آسـمـان

 بـا ران آتـش بـود و مــن!

 بـر قـلـب دشـمـن مـیـزد م

 درجـنگـهـای تـن بـه تـن!

                                           بـا هـرفـشـنـگی دسـت کـم

                                           یک تـا نگِِِِِِِِِِِِِِـشـا ن رامـیزدم

                                           نـا وی پـر از جـنگـنـده را

                                           بـر روی دََََََََََََََََ ریــا  ؛ مـیـزدم

 ازتـوپ وتـا نگِِِِِِِِِِِِِ دشـمـنان

 سـا لِِِِِِِِِِِِِـم ؛ یکـی نگـذاشـتـم

 بـا  نـام  ایـران ؛ پـرچـمی

 بـر نـا وشـا ن افـرا شـتـم.

     

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 98 -

  خـنـده دربــا د.


 واز نــو :

 پُُُُُُـشـت خـواب پـنـجـره...

 سُُُُُُُـمکـوبِِِِِِِِِِِ شـومِ  مـا د یـا ن ؛ شـا یـد.


 هـراس تـلخی از:

 یک فـاجـعـه ؛ درکـوچ مـاهـی هـا سـت.


 ایـن سُُُُـمکـوب بی وقـفـه :

 مـرا ؛ تـاغـربـت اسـطـوره هـایی مـیـبـرد,

 آنـسـوی نـا مـمکـن. 


 وشـا یـد پـیک نـا قـوسـی :

 فـراخـوان شـب یََََََََََََـلـدای بـیـداریـسـت.


 شـا یـد هـم :

 تـب بـیـدادِِِِِِِِ طـاعـونـی سـت...

 پـا وََََََََََََرچـیـن.

 کـه رو, در, رویِ بُُُُُـغـض خـشـم مـا !!

 در بــا د ؛ مـی خـنـد د.


 شـایـد هـم : !! ؟؟.

 نـمـیـدانـم.

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 97 -

  دربـیـدادِِِِِِِِِِِ سـا یـه هـا


 مـن ؛ اِِِِِِِِِِِدامـه ی رَََََََََََدِِِِِِِِِِِ پـای تـوام :؟

 یـا دسـت آویـز سـایـه ای...

 کـه بـه مـن ؛ پـشـت کـرده اسـت ؟


کـجـا ؟ جـا مـا نـده ام؟

 پـای کـدام پـنـجـره ؟

 درعـمـق کـدام شـب.

 

کـجـا گـم شـده ام ؟

 درغـوغـای کـدامـیـن سـا یـه ؟

 درسـرسـام کـدام رویـا ؟


 شـا یـد ! بـه بـیـراهـه رفـتـه ام.

 یــا راه از چـاه ـ نـمـیـدانـم.


 خــدا را ...غـریـبـه ؟؟

 اگـردسـت رََََََََََََهـگـشـا یـی , د یـدی...

 مـن... گـمـراه تـریـنـم.!! 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 96 -

  آبـشـخـورِ جـد یـد.


 مـا کـیسـتیم :؟

 کـاریـزهـای تـهی ؛ ازکـبـوتـریـم.

 هـریک رسـول مـعـبـدِِِِِِِِِِِِِِ پـنـدارهـای...

                                    گـنگ.

 خـا لی چـو قـا صـد ک :

 ازهـر رسـا لـتـیـم.


 یـکـشـب کـه شـا ن سـتـا ره :

 بـه تـا راج ـ رفـتـه بـود.

 درراهـبـنـدِِِِِِِِِِِِِ یـغـمـا یـیـان بـاغ...

 ازهـم جـدا شـد یـم.

 

 یک شـیـهـه ی بـلـنـد : 

 ازاعـمـا ق فـاجـعـه !!

 مـا را ربـوده بـود.

 

 بی اعـتـنـا ؛ بـه آفـت شـوم د وبـا ره هـا :

 در بـا زیـا ب آبـشـخـوری جـد یـد.

 هـمـت گـمـارد یـم.

 

 مـا ؛ کـیـسـتـیم؟؟؟

 هُُُُُُـویـتِِِِِِِِِِِ بََََََََََــر بـا د ؛ رفـتـه ای.   

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 95 -

  کـبـوتـر


 کـبـوتـرجـان ؟ د وبـا ره

 ازیـن جـا ؛ پـرکـشـیـدی

 بـه هـرجـا یـی دلـت خـواسـت 

 بـه  آزا دی ؛  پـریـدی !

                                          تـو وقـتـی دشـت هـا را

                                          گـرفـتـی  زیــر بـا لـت!

                                          زدم ؛ فـریـا د و گـفـتـم

                                          کـبـوتـرخـوش بحا لـت 

 کـبـوتـرجـان ؟ د وبـا ره

 پـریـد ی؛ شـا د و زیـبـا

 بـه  دُُُُُ نـبـا لـت کـشـیـدی

 نـگـاهـم را ؛ بـه هـرجــا

                                          تـوچـون رفـتـی ومـا نـد م

                                          مـن ایـنـجـا زیـرپـا یـت

                                          کـبـوتـرجـا ن د وبــاره.

                                          دلـم ؛ پَََََََََََََــرزد ؛ بََََََََََـرا یـت   

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 94 -

  سـه خـط طلا .


 وقـتـی :

 بـا خـشـم و قـهـری مُُُُُـقـدََََََ س...

 عـصـا یـت را :

 بـه قـلـب کـوه نـشـا نـه رفـتـی.

 

 صـخـره هـا ؛ تـن در داد نـد :

 حُُُُُـفـره هـا را ؛ شـکـا ف را.


 وهـنگـا م کـه :

 نگـاه هـا ؛ سـه خـط طـلا را ؛

 خـیـره ؛ مـا نـد نـد.

 زمـا ن :

 از بـتـاخـیـر انـداخـتـنَََََََ ات.

 عـا جـز مـا نـد.


 آنـجـا کـه :

 تـو بـپـا ی ؛ ایـسـتـا د ی.

 اهـتـزاز بـزانـو درآمـد.


 و تـبعـیـدََََََََََََََََََ ت :

 تـا وان خـود بـود ن...

 وبـیگـا نـه را ؛ بـر نـتـا فـتـن. 


 مـوسـا ؛ دریـا را شکـا فـت :

 تـو کـوه را.

 ای بـا هـمـیـشـه هـا. ؟ 


 


  


  

 


( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 93-

  خـا ک غـریـب


 درفـرو پـاشـی دسـتـهـا و پـیـونـد هـا :


 نـه وا ژه ای ؛ بـرای تـعـقـیـب.

 نـه شـعـری ؛ بـرای شـکـا ر.

 نـه هـراسـی ؛ بـرای گـریـز.

 نـه بـهـا نـه ای؛ بـرای مـا نـد ن.


 از یـک پـنـجـره :

 بـه هـمـه چـیـز نگـاه کـرد ن...


 زُُُُُق ؛ زُُُُُقِ لـحـظـه هـا را ــ

 در بـا دِِِِِِِِِِ هـرزه گـرد پـیـمـود ن.

 و زیـر د یـوار در حـا ل ریـزش :

 بـه چـلِِِِِِِِِِِِِِِِِِـه نـشـسـتـن.


 قـا یـقـی کــو ؟؟ 

 کـه مـرا خـواهـد بـرد... !!!

 ازیـن خـا ک غـریـب.

( از دفترشعـر نیما یی ) - 92 -

  غـبـا رعـا دَََََََََََََََ ت


 الا یـا ایـهـا السـا قـی :

اَََََََََََََََََ دِِِِِِِِِِِِِِِ ر کـا سـا وَََََََََََََََ نـا وِلـهـا.

 کـه بـا آتـش درآویـزم ــ 

 چـو شـعـلـه مـسـت و بی پـروا.


 زسـیـمـای تـهََََََََََََََـور:

 سـایـه هـای یا س ؛ بـرچـیـنـم.

 وبـا دریـا سـریـک سـفـره ــ 

 بـنـشـیـنـم .


 بـشـویـم از بـسـیـط زیـسـتـن ــ

 آلـود گـی هـا را.


 لـبِِِِِِِِِِِِِِِِ  پََََََََََََََََـرچـیـن شـب :

 --دروُُُُسـعـتِِِِِِِِِِِِِِِِ ظـلـمـت ؛ بـپـا خـیـزم.

 نگـاه نـا شـکـیـبـا را :

 بـه بـا وََََََََََََََََََرهـا ؛ بـیـا ویـزم.


 بـروبََََََََََََََََََـم :

 از ضـریـح فـکـر و انـد یـشـه...

 غـبـا رهـرچـه ؛ عـا د ت را.

---الا یـا ایـهـا الـسـا قـی ؟

 - اََََََََََََََََ دِِِِِِِِِِِِِِِِِ ر کـا سـا ونـا ولـهـا. 

 

( از دفترشعـر کـودک و نـو جـوان) - 91 -

  هـمـسـفـرخـواب


 ای  کـودک  دلـبـنـد ؟

 شـب آمـد و مـهـتـا ب

 تـا   پُُُُُُـر  شـود ؛ آرام

 چـشـمـان تـوازخـواب

                                    پُُُُُُــر کـرده  فـضـا  را

                                    آوای؛؛؛ شـبـا نـه !!

                                    لا لا یـی ؛؛؛ مـــا در

                                    بـا شـعـر و تـرا نـه.

 شـد هـمـسـفـر خـواب

 آهـسـتـه ؛؛ نگـا هــت

 چـشـمی نگـران اسـت

 تـا صـبـح  بـه  راهـت

                                    لـبـخـنـد تـو درخـواب

                                    آرامـش ؛؛ مــا د ر!!!

                                    شـادی بـه دلـش ریـز

                                    بـا  خـنـد ه ی  د یگـر

 ***

 صـُُُُُبـح  اسـت عـزیـزم

 شـب رفـت و سـتـا ره

 ای هـمـسـفـر خـوا ب.

 بَََََََََََََََََــرخـیـز ؛  د و بـا ره

                                    چـون غـنـچـه لـبـت را

                                    بـا  خـنـده  تـو وا کـن.

                                    از پـنـجـره ؛؛؛ گــل را

                                    آهـسـتـه ؛؛؛ صـدا کـن 

                                    

 

( از دفـتـر دلـنـوشـتـه هـا ) -90 -

  دلـنـوشـتـه هـا


 زلا ل و نـا ب گـیـسـوی رََََََََََََََََهـا یـت را :

 بـدسـت بــا دهـای سـا حـلـی بـسـپـار.

                             آزاد ورََََََََََََََهــا...

 هـرگـز نـیـنـد یـشـی !!

                           چـرا؟ امـواج...

 سَََََََََََََََـربـَََََََََََََـرسـاحـل بی قـیـدِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ  نـا هـنـجـارــ

 می کـوبـنـد. 

 ***************

 اگـرمـاهـی هـا :

 بـه داد خـواهـی ؛ از مـا بـرخـیـزنـد.

 بــا انـبـوهی ازقـلا ب و طـعـمـه...

 درکـولـبـا ر قِِِِِِِِِِِِِِِِِِـسـاوت ؛ چـه مـیکـنـیـم ؟

 ***************

 دیـرگـاهـی سـت : 

 دو دلـداده دو مـسـت...

 در عـبـور از تـنـش صـخـره و سـنگ.

 بـا تـپـش هـای اسـا طـیـری عـشـق....

 رهـسـپـارنـد بـه ویـرانـی خـویـش.

 ***************

 پـرسـیـد شـان و کـرامـت انـسـان :

 چـه زمـانـی آشـکـارشـد.؟

 سـایـه ای گـفـت :

 زمـانـی کـه « حـََََََََََََََََََوا »

 رو در روی ـ  سـیـب و خــدا ـ 

 پـرسـیـد چــرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 ***************

 گاهی ؛ چـنـان شـب مـیـشـوی !!

 کـه تــن مـیدهـم :

 بـه اصطکـا ک ظـلـمـت و قـرن.

 وگـاه ـ چـنـان ـ پگـاه.

 کـه ره مـیـبـرم بـه ذات زمـان.

 پــراز؛ عـا شـقـا نـه هـا.

 *************** 

 مـیگـویـنـد :

 اولـیـن بــار کــه مــاه را ...

 در؛ آ سـمـا ن دیـدم.

 چـون پـلـنـگـی :

 بـسـویـش خـیـز بََََََََََََََََــردا شـتـم.

 بـا اولـیـن گــام :

 بـه گـل؛ نـمـاز بـردم.

 و اولـیـن کـلا مـم ؛ مـادر؛ بـود.

 *************** 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 89 -

  حـصـا ر حـقـیـر


 دربُُُُُُُُُـن بـسـتِِِِِِِِِِِِِِِِِِ تـا ریک فـرداهـا :

 ودرهـذ یـا ن ابـرهـای نـا بـا لـغ ـ

 بـرتـخـتـه سـنـگی نـشـسـتـه ام...

 رو بـروی تـنـهـا یی.


 درقـلـمـرو کـلـاغ هـا یی :

 گـسـتـاخ وحـریـص...

 -چـون بـر؛ پـا ره هـای زمـا ن ــ

 پََََََـرسـه مـیـزنـم.


 پـرنـد گـا ن:

 در مـزارع مُُُُُُـرده :

 پـرواز را...

 در تـا بـوتی سـیـاه.

  بــرد وش مـیـبـرنـد.


 وسـنجـا قک هـا :

 پَََََََََََََََََََََــر پََََََََََََََََََََــر زنـا ن مـحـصـور ...

 در حـصـار حـقـیـر عـا دَََََََََََََََََََََ ت هـا. 


  

( از دفترشعـر نیما یی ) - 88-

  اقـلـیـم نگـاه


 در فـراخـوان رََََََََََََََََََََسـا ی گـِِِِِِِِِِِِِِِِِِلـُُُُُُُُُسـرخ :

 مـن دراشـراف نگـاه...

 و در ابـعـا دِِِِِِِِِِِِِِِِِ شُُُُُُُُُـنـود.


 رفـتـم ؛ از روزنـه ی شـب بـه دَََََََََََََََََََ رون.

 رفـتـم از:

 پـیـچ وخـم ظـلـمـت دهـلـیـزی تـنگ...

       تـا تـن بـومـی شـب.


 تــا بُُُُُُـلـنـد شـب یـلـدا رفـتـم.


 درسَََََََََََََََََََـراشـیـبـی صـبـح :

 لـبِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ تـا لا بِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ کـلام...

 درفـراگـیـرنـداهـای سـروش.


 پُُُُُُُُُـر گـلـوا ژه ی هـوش.

 چـون بـخـود پـیـوسـتـم.

 از؛ هـدایـای خــدا یـا ن بـودم.


 وزشـی رفـت و...

 مـرا بُُُُُُُُُـرد بـه اقـلـیـم نگـاه.

 انـعکـا سـی ؛ در راه.

 مـژده مـیـداد...

 ***

 کـه در حـلـقـه ی آواز قـنـا ری هـا یـم.  

از دفتـرشـعـرکـودک و نـوجـوان ـ87 ـ

  خـروس


 خـروسـی  ؛  نـا ز دارم

 کـه رنگارنگ وزیـبا سـت

 سـحرخـیـز و خـوش آواز

 صـدایـش گـرم وگـیـراسـت

                                         دو تـا چـشـم قـشـنگـش 

                                         بـه رنگ آسـمـا ن سـت

                                         پََََََََََََََََـر و بـا لـش  طـلا یـی

                                         دُُُُُمَََََََََََـش رنگـین کـمان سـت

 خــروس   نـا زنـیـن ام ـ

 نـُُُُُُُُُُُُُُُُُوکـش سـرخ حـنا یی سـت

 نگـاه   پُُُُُُُُُُُــر ؛  اُُُُُُُُُُُُُُمـیـد ش ـ

 بـه صبح وروشـنـا یی سـت

                                         بـه مـا  مـیگـویـد از نـو 

                                         کـه صـبحی نــو دمـیـده

                                         بـبـیـن  نـقـا ش هـسـتی

                                         چـه  نـقـشی  ؛ آ فـریـده   

( از دفترشعـر نیما یی ) - 86 -

  روح قـقـنـوس


 وَََََََََََََََََََـ او... بـا بَََََََََََََََک :

 غـروری حَََََََََََََََک شـده...

 بََََََََََََََـرذهـن یک تـاریخ ــ

 نـا می : بـربـلـنـدای زمـان.

 ازنـو:


 گـویی روح قـقـنـوسی سـت :

 بـا انگـیـزه ی پـرواز...

 ازخـاکـسـتـرگـرمََََََََََََََـش.

 

 کـه یـکـبـار د گـر:

 سـرشـا راز؛ بـا بََََََََََََََََک مـنـم ؛

 بـرکـنـده ای پـیـرایـسـتـا ده...

 بـا ردای قـرنـهـا بـردوش .


 شـورانگـیـزو غـوغـایی.

 او... بـابََََََََََََََََک.

طـنـیـنی تـا ابََََََََََََََََـد ؛ بـا قی.

 

 

 

( از دفترشعـر سـپـیـد ) - 85 -

  آغـا زی دوبـا ره


 درهـیـاهـوی آبـهـای دور:

 و دربـیـقـراری بََََََََََََََـذ رهـای نا شکـفـته.

 

 بـا وزشی نـا گهـا نی ــ

 از ایـن سـیـاهـچـا لـه ام بگـیـر.

 دروسـعـتی وسـیـع ــ 


 ازانـبـوهِِِِِِِِِِِِِِِ سـایـه هـای سـیـاهـم :

 عـبـور دِِِِِِِِِِِِِِِه...

 و در ضـیـا فـتِِِِِِِِِِِِِِِ آغـازی دو بــا ره ــ

 بـا مـن بـا ش.


 تــو کـه :

 چـون دریـا ؛ 

 هـم ؛ مََََََََََََََََـجـذوب مـیکـنی...

 هـم ؛ مـی تـرسـا نی. 

 

( از دفترشعـر نیما یی ) - 84-

  خـواب لـطـیـف


 بـا د ؛ بـنـد آمـده بـود.

 ذهـن نـیـزار؛ درآرامـش خـواب.

 مـنـطـق بـاغ حـیـا ت:

 مـمـلـو از؛ واژه ی نـا ب.

 عـطـر آرامـش سـبـز:

 درطـنـیـن نـفـس فـاخـرآب.

*****

 وتـو نـا گـاه :

 درآن فـرصـت آبی « گـفـتی»

 سـیـب را بـا یـد چـیـد.


 نـیـسـت :

درآخـرایـن کـوچـه ی بُُُُُـن بـسـت.

 بـجـزرنگ زوال.


 مـثـل عـطـرگـل سـرخ :

 جـریـان بـا یـد داشـت.


 سـفری درپـیـش اسـت.

 بـا یـد از جـا ؛ بـرخـا سـت.

 بـا یـد از مـرز گـذشـت.


 پـشـت خـا مـوشـی ایـن خـواب لـطـیـف :

 زنگـهـا مـنـتـظـرنـد...

 ومـرا می خـوا نـنـد.


سـیـب را بـا یـد چـیـد.